Пушкін у сваім рамане "Дуброўскі" паказаў усім бяздушнасць і беспакаранасць кіруючага тады арыстакратычнага класа Расіі. Высокапастаўленыя і багатыя памешчыкі не толькі маглі свабодна изгаляться над сялянамі, але і грэбліва ставіліся да больш бедным слаям сабе падобных. Калі іх удавалася прыціснуць, то яны выкарыстоўвалі подкуп і сваё бязмежнае магутнасьць, каб выйсці з паскуднага становішча героямі. Такімі агульнымі рысамі Пушкін апісвае тыя цяжкія часы.
Гісторыя пачынаецца тым, што два старадаўніх прыяцеля Троекуров і Дуброўскі, якія душы не спадзяваліся адзін у аднаго, з-за дробнай спрэчкі становяцца непрымірымымі ворагамі. Сам Сапега нашмат багацей і знатнейшы за свайго былога таварыша, таму ён пускае ў ход мноства хітрых выкрутаў, каб спустошыць старога Дуброўскага. Гэта ўдаецца яму праз некаторы час, ад чаго яго былы таварыш памірае ад гора, у поўнай галечы, пакідаючы свайго сына без сродкаў да існавання.
Малодшы Дуброўскі з юных гадоў даведаўся, што такое здрада, драпежніцтва і смерць. Хлопец не атрымлівае падтрымку ад дзяржавы і блізкіх, таму сам імкнецца прабіцца ў жыцці. Але шлях, які ён абраў для гэтага, злачынны і небяспечны. Пры ўсім пры гэтым Уладзімір захаваў пачуццё ўласнай годнасці і гонар, не стаў бязвольным і здольным на ўсё чалавекам. Ён паказаны ў творы адважным і моцным юнаком. Доказам гэтаму паслужыла яго бітва з дзікім мядзведзем, якога п'яны Сапега і яго госці падпусцілі да героя. Ён смела рынуўся ў бой з небяспечным пачварай і перамог яго.
Дуброўскі малодшы апісваецца Пушкіным у сваім творы, як любімы народны герой, які змагаецца з несправядлівасцю і ўседазволенасцю бар. Яго пастаянна наведваюць нейкія незнаёмыя людзі, якія навяваюць страх на навакольных. Усё, здавалася б, гатова для помсты поруганной гонару Уладзіміра. Але яму становіцца шкада дачка Троекурова Машу, якую ён любіць. Менавіта дзякуючы ёй Дуброўскі малодшы паказвае свае добрыя якасці і добрыя якасці.
Кніга чытаецца адным духам, чаму спрыяе просты і не мудрагелісты склад паэта. Пушкін хацеў паказаць сваім творам, што зло можна перамагчы толькі дабром, а гвалт можа толькі прынесці зваротныя меры і новае насілле. Далейшы шлях Дуброўскага не вядомы, але хочацца думаць, што ён забудзе ўсе свае крыўды і стане на шлях стварэння.
