Дзевятае мая гэта светлы, усімі любімы свята, мы яго праводзім з карысцю для сябе, што-то даведаемся новае. У школе нам даюць заданне павіншаваць ветэранаў, мы збіраем грошы усімі класамі, потым хто-то з старэйшых класаў ідуць купляць кветкі, прыносяць іх у школу і раздаюць дзецям з малодшых класаў. Потым нам настаўнікі давалі адрасы, дзе жылі ветэраны не далёка ад нашай школы, і мы хадзілі віншаваць гэтых выдатных жыхароў нашага горада.
Гэта было так класна, таму што ў гэты дзень у нас не было ўрокаў. Так што нам з хлопцамі свята дзевятае траўня ну вельмі падабаецца. А калі нам адчынялі дзверы, то гэтыя бабулі і дзядулі былі нам так рады, у некаторых былі нават слёзы на вачах. Мы ім дарылі кветкі, а яны частавалі нас рознымі смачнасцямі: цукеркамі, піражкамі, арэшкамі, хатнім печывам і іншымі прысмакамі. Расказвалі аб сваім мінулым, як ім тады жылося, і аб гэтым, як яны жывуць цяпер. У некаторых мы пілі чай з хатнімі пірагамі і ўважліва слухалі цікавыя, але і ў той жа час страшныя гісторыі пра вайну.Мы даведаліся шмат чаго цікавага ў нашай школе не раскажуць, бо з нашых настаўнікаў ніхто там не быў і не ведае, як яно ваяваць. А гэтыя глыбока паважаныя ветэраны ведаюць і памятаюць да гэтага часу. Ну а пасля таго, як мы наведалі нашых ветэранаў мы вярнуліся ў школу падзяліліся прысмакамі і сваімі эмоцыямі з тымі, хто з намі не хадзіў.
Потым нас усіх пабудавалі і правялі маленькі інструктаж, як сябе паводзіць у грамадскіх месцах і мы ўсе разам пайшлі на парад. Было вельмі класна, цікава і прыгожа. Былі перакрытыя дарогі, усе праходзілі па цэнтральнай вуліцы, было вельмі шмат людзей, ад самых маленькіх да бабуль і дзядуляў, усе былі прыгожа апранутыя, хто смяяўся, хто танцаваў, гуляла музыка, ехалі старыя машыны, каля іх можна было сфатаграфавацца. Каля вечнага агню збіраліся ветэраны з медалямі, у каго-то іх менш у каго-то больш, але гэта не важна, важна, што яны выжылі і зараз могуць нам расказаць шмат цікавага.Людзі падыходзілі да іх віншавалі, дарылі ім кветкі пыталіся, як яны, як жывуць. Шмат людзей клалі кветкі ля помнікаў. Мне вельмі спадабалася.
|
