У далёкім-далёкім космасе на адной з ажывелых планет размешчаны адзін вельмі цікавы гарадок. У ім пражываюць не вялікага росту зеленокожие іншапланецяне. Яны праявілі сябе, як вельмі працавітыя і акуратныя жыхары. Іх планета ўмела з імі мець зносіны і ўвесь час дапамагала своечасова выпраўляць непаладкі ў сваёй экасістэме. Менавіта па гэтаму гэты куток галактыкі быў самым прыгожым і здаровым.
Аднойчы нашы іншапланецяне злавілі дзіўны сігнал, які ішоў з вельмі далёкай ад іх сістэмы. Расшыфраваўшы яго, яны зразумелі, што хто-то мае патрэбу ў дапамозе. Рашэнне аб вылеце не прымусіла сябе доўга чакаць. Палёт апынуўся досыць хуткім, бо нашы іншапланецяне ўжо даўно ўмелі карыстацца гиперпрыжками, што дазваляла адпраўляцца ў любую кропку Сусвету нават проста на шпацыр. Ад куды ж гэты сігнал? Як высветлілася бліжэй па курсе, гэта блакітная планета Сонечнай сістэмы Зямля. Што ж тут магло здарыцца? Сігнал станавіўся ўсё больш выразна і мацней.Гэта была Расея, горад Масква, школа нумар дзесяць. Здзіўлення чужакоў не было мяжы - прычым тут школа? Ды добра, трэба разабрацца. Уключыўшы рэжым нябачнасці, яны пачалі блукаць па калідорах у пошуках пацярпелых. І вось - сігнал ідзе з кабінета рускай мовы. Яны адчынілі дзверы і... Ўбачанае ашаламіў да непрытомнасці. У класе знаходзіўся хлопчык. З выгляду ён быў невялікага росту і вучыўся недзе ў сярэдняй школе. У руках у яго знаходзіўся фламастар. Хлапчук што-то вельмі старанна дамалёўваў на партрэтах, якія вісяць на сцяне. Што ён робіць?!Аказваецца даўным-даўно усталяваны на планеце датчык зафіксаваў парушэнне і выклікаў дапамогу.
Як высветлілася, вучань вырашыў выпрабаваць свае мастацкія здольнасці, намаляваўшы вусы і бароды на партрэтах такіх, як яму здавалася, не патрэбных рускіх пісьменнікаў. Ён хацеў весела пажартаваць, скарыстаўшыся адсутнасцю настаўніцы ў класе. Яму здавалася вельмі пацешным гэта няхітрая справа. Тут іншапланецяне вырашылі выправіць сітуацыю. Яны раптам ўключылі рэжым бачнасці і здаліся вучню. Той неверагодна моцна спалохаўся. Але гэта не перашкодзіла яму раптам апынуцца ў старажытнай Расіі. Іншапланетныя жыхары крок за крокам паказвалі яму колькі карысці прынеслі ўсе гэтыя абражаныя ім пісьменнікі.Потым яны ўсе разам перанесліся на іх родную планету. Іншапланецяне паказалі хлопчыку, як адказна яны ставяцца да сваёй культуры і гісторыі.
На Зямлі прайшло ўсё толькі пару хвілін, але тое падарожжа здавалася вельмі доўгім. У адзін міг яны ўсе разам зноў перанесліся ў клас рускай мовы. Цяпер то ўжо вучань сабе ніколі не дазволіць так здзекавацца над партрэтамі вялікіх людзей. Ён акуратна сцёр свае майстэрствы якім-то асаблівым гумкай, які яму далі госці. Датчык перастаў выдаваць сігнал аб дапамозе і іншапланетныя жыхары з чыстай сумленнем адправіліся дадому.
