Мне 12 гадоў. Я жыву ў сучасным свеце. Мяне ўсё задавальняе, але часам мне хочацца зазірнуць хоць на пяць хвілін у будучыню.
На ўроку замежнай літаратуры пасля чытання фантастычнага творы настаўніца задала заданне. Трэба было напісаць сачыненне з элементамі фантастыкі пра будучыню. Я села за стол і пачала тварыць.
У сваіх фантазіях думках прадставіла, як я падарожнічаю па яшчэ не насталаму сапраўднаму. У маім уяўленні наша планета была неапісальна прыгожая. Наша планета была ня круглай, а крыху даўгаватай формы. Город в котором я жыву істотна змяніўся. Вялізныя шматпавярховыя хаты мармуровага колеру былі вельмі вялікія. Здавалася, што макушкі шматпавярховак праймаюць сваімі вострымі дахамі аблокі.
Неба пералівалася разнастайнай палітрай фарбаў ад цёмна - фіялетавага да блакітнага. У бязмежных прасторах луналі аўтатранспартныя сродкі, а птушкі ляцяць побач, нават не звярталі на іх увагу. Здавалася, што яны вось - вось сутыкнуцца адзін з адным, але ўсё абышлося. У маім будучыні ёсць шмат незвычайных жывёл, якія жывуць не толькі ў заапарках, але і ў парках, скверах, і нават як хатнія гадаванцы ў людзей.
Напрыклад, сланы з трыма хобатамі палеглі ў парку на палянцы ахінутай зелянінай. Удалечыні, хітра крадзецца сіняя ліса з трыма вачыма, яна часта гуляе з маленькімі дзецьмі на дзіцячай гульнявой пляцоўцы. Больш за ўсё ў маім фантастычным будучыні лятучых сабак. Яны падлятаюць да людзей і лашчацца аб рукі. Жывёлы і людзі жывуць у міры. Ніхто нікога не крыўдзіць і не нападае, пануе спакой і ласку.
Падарожнічаючы па ўяўнага будучаму я ўбачыла гіганцкія зялёныя дрэвы і хмызнякі. Нягледзячы на габарытныя памеры яны гарманічна спалучаліся з навакольным асяроддзем. У канцы свайго складання я зразумела, што мне б хацелася, каб у нашай сучаснасці, таксама было ўсё так прыгожа. Асабліва мне хацелася, каб такія дрэвы пачалі расці ў нас ужо сёння, таму што менавіта яны чысцяць паветра. Настаўніцы па замежнай літаратуры вельмі спадабалася маё сачыненне. Яна без роздумаў паставіла мне дзясятку і мяне гэта вельмі парадавала.
| 
