Летнія канікулы лічацца аддушынай для любога школьніка. Кожны хоча правесці час без занудных урокаў і адпачыць тры месяцы па-асабліваму. Хто-то з нецярпеннем чакае паездкі ў лагер, хто-то адправіцца ў вёску да каханай бабулі або на моры з бацькамі. А ёсць і такія, якія нікуды не збіраюцца, і ўсе гэта час будуць адпачываць тры месяцы дома.
Канікулы заўсёды пакідаюць асаблівы адбітак у жыцці любога дзіцяці. Бо ўсе хочуць на тры месяцы забыць пра урокі, хатнія заданні і раннія пад'ёмы. Можна гуляць кожны дзень з сябрамі, купацца ў стаўках, катацца на ровары або роліках. Забаў мноства, за ўсё проста не пералічыць.
Як прыемна пасля столькіх месяцаў вучобы прачнуцца сонечным летнім днём з усведамленнем таго, што табе не трэба спяшацца на ўрокі. А потым пасля канікул усе вяртаюцца ў школы і распавядаюць пра свае прыгоды летам. Напрыклад, я ўсё лета правёў у вёсцы ў бабулі і дзядулі. Прыязджаў да іх далёка не першы раз. Пражываюць яны ў сотні кіламетраў ад нас, і, напэўна таму, там усё па-іншаму. У вёсцы нават паветра асаблівы.
Маю бабулю завуць Таццяна, а дзядулю Аляксей. Жывуць яны ў невялікім сяле, ў невялікім цагляным доміку. У бабулі з дзядулем ёсць ферма, дзе яны трымаюць курэй, кароў, бараноў і свіней. Але асаблівую любоў дзядуля адчувае да коней. Дзякуючы вакацый у вёскі я шмат чаму навучыўся. Мне падабалася збіраць ягады і садавіна на градках. Я нават навучыўся даіць карову: было страшнавата, але я справіўся. Бабуля казала так: «Не дай адчуць ёй твой страх». Першы раз без хвалявання не абышлося, але паступова я прылаўчыўся і даіў, як сапраўдны прафесіянал.
А яшчэ дзядуля часцяком вадзіў мяне на рэчку. Яна была невялікая, але затое празрыстая і спакойная. Там мы купаліся, смажылі шашлыкі, а таксама з хлапчукамі гулялі ў валейбол.
У кожнага школьніка лета праходзіць па-рознаму. Маё, напрыклад, прайшло ў вёсцы.
