Да Свята нараджэння хрыстовага многія людзі спецыяльна рыхтуюцца загадзя. І гэта нядзіўна, бо гэта светлы і вельмі важны свята. Мы звычайна збіраемся ўсёй сям'ёй і адзначаем яго. Але загадзя закупляемся прадуктамі, каб прыгатаваць што-то смачнае і паставіць на стол. З мамай мы робім эксперыменты з рознымі стравамі. Бо хочацца здзівіць тату і брата. Мы робім шмат прысмакаў і ставім на святочны стол.
Таксама ў гэты дзень мы едзем да бабулям і дзядулям, каб павіншаваць іх. Купляем у краме падарункі і паштоўкі і адпраўляемся да іх. Яны так радуюцца, прама прыемна глядзець. Яны кажуць нам словы падзякі і віншуюць ў адказ. Гэта вельмі радуе і падымае настрой у такі дзень. Настрой ва ўсіх святочны, хочацца ўжо як мага хутчэй сесці за стол. Звычайна мы размаўляем на многія тэмы, якія нас цікавяць. Можа што-то абмяркоўваць, дзяліцца ўражаннямі, эмоцыямі.
Адзін раз перад Калядамі мама спытала, якая ў мяне самая запаветная мара. Бо ў гэты дзень можна папрасіць Бога, каб ён яе выканаў. Мне ў галаву чаму-то адразу прыйшла адна ідэя. Я хачу, каб адкрылі сапраўдную добрую бальніцу для жывёл. Каб людзі так да іх ставіліся паважліва і дапамагалі, а не наадварот. Яны бо не могуць дапамагчы сабе самастойна. Трэба іх абараняць. Менавіта таму, я хацела, каб у гэтай бальніцы было спецыяльнае памяшканне для жывёл. Я б хацела, каб яны там жылі. Няхай лепш бяздомныя сабакі і каты трапляюць туды, чым будуць блукаць па вуліцы.Там іх сагрэюць, накормяць, дадуць цяпло і ласку. Ім бо гэтага так моцна не хапае. Мне здаецца, што любы звер быў бы рады такому шчасце. Галоўнае, каб там быў хто любіць і душэўны персанал. Трэба, каб людзі заўсёды маглі дапамагчы жывёлам.
Калі мама гэта пачула, то зусім нават не здзівілася. Яна сказала, што здагадвалася аб маёй такой мары. А пасля гэтага прызналася, што ў яе сапраўды такая ж мара ўжо некалькі гадоў. Спадзяюся, што калі-то гэта збудзецца. Мы з мамай будзем вельмі рады. А пакуль мы ў кожнае Каляды загадваем свае запаветныя жаданні і чакаем іх увасаблення ў жыццё.
