Каляды — гэта праваслаўнае свята, і адзін з самых галоўных у хрысціянскай рэлігіі. Яго адзначаюць усім светам, так як ён предзнаменует нараджэнне Ісуса Хрыста, які для вернікаў з'яўляецца сапраўдным Выратавальнікам. Упершыню гэта адбылося больш двух тысяч гадоў таму ў Бэтлееме і з тых часоў, гэта галоўная падзея ў праваслаўі.
Куццю — гэта час сапраўднага чараўніцтва, выканання жаданняў. У гэты перыяд усе прымае іншае значэнне, навакольныя прадметы нібы напаўняюцца чарадзействам, асаблівай магіяй, якую цяжка выказаць словамі.
У пярэдадне Каляд заўсёды пачынае падаць снег, гэта нібы зносіны Усявышняга з вернікамі, такім спосабам ён хоча паказаць свой клопат.
У нас у сям'і прынята збірацца на куццю за сталом. У госці прыязджаюць блізкія сябры, бабуля і дзядуля. Па гэтай прычыне самага ранняга дзяцінства ў мяне ўзнікае адчуванне, што Каляды — гэта самы галоўны свята з усіх. Ён нясе ў сабе атмасферу цяпла і выгоды, так як толькі ў гэты дзень усе блізкія людзі збіраюцца разам, пры гэтым забываюцца ўсе крыўды.
Шостага студзеня мы пачынаем ўсёй сям'ёй падрыхтоўку да вячэрняга вячэры. Рана раніцай мы адпраўляемся ў царкву, абавязкова ставім свечкі за здароўе, а таксама за спачын тых, людзей, якіх ужо няма на гэтым свеце. Вярнуўшыся дадому пачынаецца святочная мітусня, чысцім ўсе разам дом, а мама рыхтуе смачныя стравы для застолля.
За святочны стол, мы сядаем, калі на небе з'яўляецца першая зорка, менавіта яна паведамляе людзям па ўсім свеце, што Ісус нарадзіўся і можна праслаўляць гэта падзея. На стале заўсёды прысутнічае куцця, якую неабходна з'есці і выпіць крыху віна. Такім чынам, ушанаваць гэтым з'яўленне на свет малога Ісуса. Пасля мы абменьваемся падарункамі і пяшчотнымі словамі ў адрас адзін аднаго. У гэты вечар нельга лаяцца і крыўдзіцца.
Пасля мы з сябрамі выходзім на вуліцу і пачынаем калядаваць, за гэта ў канцы вечара атрымліваем прысмакі, якія дзелім паміж усімі ўдзельнікамі.
Для мяне Каляды — гэта сапраўднае чараўніцтва, якое мы самі сабе ствараем, калі верым у цуд.
