Прысмакі заўсёды займалі асаблівае месца ў нашым харчаванні. Яны вельмі каларыйныя, ўтрымліваюць шмат вугляводаў, лёгка засваяльных арганізмам; але чалавек асабліва шануе ў іх прыемны, салодкі густ. Стагоддзямі людзі, выкарыстоўваючы даступныя ім прадукты, прыдумвалі мноства салодкіх страў, каб даставіць сабе задавальненне. Тым не менш, прысмакі зусім не абавязкова ўключаць у меню - многія наогул не ядуць іх, аддаючы перавагу садавіна, у якіх таксама ўтрымліваецца шмат цукроў.
Цяжка сказаць, хто і калі прыдумаў першае кандытарскі выраб; вядома толькі, што ўжо ў II тыс. да н. э. старажытныя егіпцяне ўмелі рыхтаваць сапраўдныя цукеркі, змешваючы мёд з дробна нарэзаным сушеным інжырам і арэхамі. Доўгія стагоддзі мёд заставаўся галоўным салодкім стравай Еўропы, так як цукар, у невялікіх колькасцях які дастаўляецца з Індыі і арабскіх краін, быў надзвычай дарагім. Толькі ў XVII ст.у Еўропе наладзілі ўласную вытворчасць цукру з прывазнога сіропу, а ў канцы XVIII ст., пасля адкрыцця спосабу вымання цукру з кораня цукровых буракоў, ён паступова ператварыўся ў агульнадаступны прадукт.
На стале, накрытом да гарбаты, сёння папросту могуць сустрэцца, напрыклад, халва і шакалад, а бо гэтыя папулярныя прысмакі былі прыдуманыя ў краінах, аддаленых адзін ад аднаго на тысячы кіламетраў. Напой з какава-бабоў (асновы сучаснага шакаладу) прыдумалі індзейцы Цэнтральнай Амерыкі — ольмеков. Праўда, гэты напой, званы chocolatl, быў даволі горкім; ён не спадабаўся еўрапейцам, які прыбыў у Амерыку ў канцы XV ст., і яны дадалі ў яго сіроп з трысняговага цукру. Радзіма халвы - Іран;менавіта тут былі прыдуманы сотні яе рэцэптаў, адсюль яна распаўсюдзілася па ўсім Сярэдняму і Блізкім Усходзе. Мяркуецца, што вынайшлі гэты дзіўна смачны і пажыўны прадукт каля V ст. да н. э.; у нашай краіне халва набыла папулярнасць толькі ў XIX ст.
Паняцце «усходнія прысмакі» уключае вялікую колькасць самых разнастайных кандытарскіх вырабаў - разнастайных відаў печыва, халвы, вырабаў з мармеладу, цукровай патакі, арэхаў і разынак. Лукум - адзін з самых вядомых відаў ўсходніх ласункаў; вядома, што яго выраблялі яшчэ ў ХV-ХVI стст., у перыяд росквіту Асманскай імперыі. У Еўропе ён з'явіўся ў сярэдзіне XVII ст. Сярод іншых папулярных відаў прысмакаў азіяцкай кухні - халва, нуга, чучхела пахлава і разнастайныя шчэрбеты.
