Маё любімае час года — вясна. Я люблю яе за тое, што менавіта вясной самая прыгожая прырода. Бо ўжо ў сакавіку пачынае раставаць снег і зямля напітваешся вільгаццю, бягуць раўчукі і радасныя дзеці пускаюць па лужынах самаробныя караблікі. Праз нейкі час з-пад зямлі пачынаюць вылазіць першыя вясновыя першацветы — стэпавыя цюльпаны, нарцысы і гіяцынты. Дрэвы і хмызнякі таксама хутка прымуцца зменьваецца, яны ўжо цяпер паволі набіраюць сілу пасля зімовай спячкі, на іх брыняюць ныркі, а неўзабаве з'явяцца першыя зялёныя парасткі.
Сімвалам вясны я лічу жаночы свята. Менавіта 8 сакавіка на вуліцах горада можна ўбачыць мноства людзей, якія спяшаюцца павіншаваць мілую дзяўчынку, дзяўчыну, жанчыну з Міжнародным жаночым днём і гэта так выдатна! Вакол бярэмі цюльпанаў, мімоз, руж і іншых выдатных кветак. Адчуваецца дыханне вясны і тое, што зіма саступае ёй свае правы. Сонейка пачынае сьвяціць ярчэй, а дзень з кожным новай датай становіцца крышачку даўжэй. Гэтым карыстаюцца садоўнікі і агароднікі. Бо менавіта вясной яны пачынаюць вырошчваць асноўную масу раслін, выбіраюць час, найбольш зручны для пасадак, садзяць насенне, а затым яшчэ некалькі вясновых месяцаў штодня даглядаюць за расадай і невымоўна радуюцца таму, як насустрач першым прамяням сонца растуць пасаджаныя імі расточкі.
Увесну ў родныя мясціны вяртаюцца пералётныя птушкі, то тут, то там чуецца птушынае шчабятанне, на дрэвах з'яўляюцца гнязда. Птушкі рыхтуюцца вырошчваць новае нашчадства. Жыццё пачынае кіпець, і настрой людзей становіцца радасна-прыўзняты. Усё як быццам знаходзяцца ў чаканні нейкага цуду, і гэта выдатна!
| 
