Сачыненне на тэму «Мая любімая бабуля», 6-й клас
У мяне, як і ў многіх дзяцей ёсць любімая бабуля. Праўда, шкада, яна жыве далёка ад мяне. Ад горада, у якім я жыву, да бабулінай вёскі ехаць амаль сто кіламетраў. Таму сваю бабулю я не магу бачыць так часта, як мне хацелася б.
Але на любыя канікулы я заўсёды абавязкова еду да бабулі ў вёску. Добра, што бацькі дазваляюць мне гэта рабіць. Трэба сказаць, яны нават рады, што я жадаю наведаць бабулю. Бо яна жыве зусім адна, ёй, вядома, вельмі сумна. Бацькі нават запрашалі яе пераехаць да нас у горад, але яна засталася ў сябе ў вёсцы. Бо ў бабулі там вялікая гаспадарка, і скаціна, і агарод.
Калі я прыязджаю ў вёску, бабуля вельмі радуецца. Я заўсёды стараюся ёй дапамагаць па гаспадарцы. Праўда бабуля пярэчыць гэтаму, яна кажа, што пакуль сама зусім спраўляецца. Але ў выніку мы знаходзім кампраміс, і я ў асноўным займаюся уборкай дома бабулі.
У гасцях у каханай бабулі мне вельмі падабаецца. Яна практычна кожны дзень пячэ смачныя пірагі з рознымі начынкамі, ад якіх я ў захапленні. Сапраўды бабушкіна самая смачная выпечка. У хуткім часе, яна абяцала мяне навучыць пячы пірагі. Яна лічыць, што з мяне атрымаецца добры кулінар.
Кожны вечар мы п'ем з бабуляй чай у летняй альтанцы, і размаўляем пра розныя рэчы. Бабуля ведае ўсё, у яе можна даведацца аб розных рэчах. Яна дае мне жыццёва важныя парады, за што я ёй вельмі ўдзячная.
У гэтым годзе, калі я прыехала да бабулі на летнія канікулы, я распавяла ёй, што ў нас у школе адкрыўся гурток рукадзелля, і я таксама туды з аднакласніца запісалася. Праўда ў мяне не ўсё атрымліваецца ў гэтай справе, я дрэнна вяжу. Калі мае сяброўкі ўжо самі ўмеюць вязаць шкарпэткі і рукавіцы. Я вельмі перажывала, таму нагоды, дзяўчынкі падсмейваліся нада мною.
Бабуля, мяне супакоіла, і сказала, каб я не перажывала. Яна пагадзілася мяне навучыць вязання. І сапраўды, ужо праз месяц, я вязала выдатныя шкарпэткі і рукавіцы. Да таго ж усё гэта я раблю цяпер вельмі хутка.
Мне вельмі пашанцавала, што ў мяне такая добрая бабуля. Яна ў мяне самая лепшая.
|
