Хачу расказаць вам гісторыю пра тое, як у нашай сям'і, аднойчы з'явілася, маленькае, на чатырох лапках, кудлатае і чароўнае цуда - кацяня па імя Тимосик. Справа была летам, у чэрвені месяцы, на вуліцы стаяла неймаверная гарачыня, сонца паліла ўвесь дзень, а ў ноч, неба зацягнула шэрымі, цёмнымі хмарамі і пайшоў моцны дождж.
Мы ўсёй сям'ёй: матуля, тата, я і старэйшы брат, сядзелі дома, глядзелі навіны па тэлевізары. Тата перад сном, вырашыў выйсці на терраску, падыхаць свежым паветрам і раптам скрозь дождж, пачуў нейкія дзіўныя гукі. Ён прыслухаўся і спусціўся з крылечка, завярнуў за вугал дома і ўбачыў, што котка, якую мы прыкормлівалі, хоць яна была дзікая, мяўкае і як-бы кліча яго, пастаянна паварочваючы галаву ў бок агарода.
Тата пайшоў услед за коткай і якога ж было яго здзіўленне, калі ў градках паміж лукам і бульбай, ён убачыў маленькі сырой камячок, які жаласна мяўкаў. Котка падышла да свайго дзіцяці і пачала яго аблізваць і саграваць. Тата не змог застацца ў баку і узяўшы кацяняці на рукі, прынёс у дом. Котку таксама пусцілі, не сядзець жа ёй на вуліцы ў такое надвор'е, ды і кацяня маленькі яшчэ, яго трэба было карміць малачком.
Мама накарміла ката, а тая, у сою чаргу покормила свайго кацяняці і яны заснулі. Мы з братам вельмі ўзрадаваліся, што цяпер у нашым доме, з'явілася гэта маленькае цуд і папрасілі бацькоў пакінуць кацяняці, тыя пагадзіліся. На раніцу ж, мы выявілі, што коткі нідзе няма, ні ў доме, ні побач з домам, мабыць ўцякла куды-то, пакінуўшы кацяняці ў добрых руках, на выхаванне.
Мы трохі знерваваліся, бо той сам піць малако яшчэ не мог, крыху на лапках стаяў, тады мама стала карміць яго малачком праз пипеточку. Вось так дзень за днём, наш Тимосик, а менавіта такое імя мы яму далі з братам, еў і рос. Цяпер яму ўжо тры гады, ён стаў вельмі прыгожым, вялікім, ласкавым і трошачкі нахабістым, калі тычыцца вкуснятинок. Ён вельмі любіць мяса, рыбку, малачко, таму мама заўсёды рыхтуе ежу і на яго таксама. Бо, як кажа тата, у тую ноч, калі Тимосик з'явіўся ў нашым доме, ён стаў членам нашай дружнай сям'і.
А яшчэ, Тимосик, вельмі любіць, калі яго гладзяць, асабліва жывоцік, ён мурлыкае і усміхаецца. Калі раптам, хто-небудзь з вас, пабачыць бяздомнага кацяняці і ў вас ёсць магчымасць прытуліць яго або нават проста пакарміць, не праходзьце міма і вы ўбачыце, што гэтыя маленькія чацвераногія сябры, адкажуць вам на вашу клопат любоўю і ласкай.
|
