Дарослыя часта кажуць фразу, якую я ў дзяцінстве часта не разумеў. "Скажы мне хто твой сябар. І я скажу табе, хто ты",- чуў я зрэдку ад папы, асабліва, калі я хуліганіў.
Уся справа ў тым, што мае бацькі лічылі, што ва ўсіх маіх хуліганскіх учынках вінаваты не я, а мой сябар Мішка. Таму што ён падаваў мне ідэю таго, як можна нахулиганить, а рэалізоўваў яе я. Але на самай справе ні я, ні мой сябар Мішка ніколі не хуліганілі спецыяльна, мы проста прыдумлялі што-тое, што нам у гэты момант было цікава. А дарослым-гэта не заўсёды падабалася.
Наогул Мішка — добры хлопец. Ён — тлумачальны і кемлівы, з ім не засумуеш. Мішка нядрэнна вучыцца, але ён не які-небудзь батанік — заучка, які цэлымі днямі сядзіць круком над урокамі. Ён вельмі здольны і вялікую частку вучэбнага матэрыялу схоплівае налёту. Яго бяда ў тым, што ён не заўсёды ўважліва слухае тлумачэньні настаўніка і таму атрымлівае часам не толькі добрыя, але і дрэнныя ацэнкі.
У школе мой сябар папулярная асоба. З ім хочуць сябраваць многія, але ён абраў мяне. Мы ведаем адзін аднаго з дзяцінства, хадзілі ў адзін дзіцячы сад, а калі падраслі, сталі вучыцца ў адным класе ў школе. Наогул-то можна сказаць, што я ганаруся, таму што ён мой сябар. Я ведаю, што Мішка ніколі мяне не здрадзіць і заўсёды выбавіць.
Калі паспрабаваць апісаць яго знешнасць, то ў першую чаргу трэба звярнуць увагу на тое, што Мішка высокага росту, ён трохі саромеецца гэтага і таму часам горбіцца. Але гэта страшная таямніца і ён ні за што не прызнаецца ў тым, што адчувае нейкі комплекс. Ён — светлавалосы і блакітнавокі хлопчык. У яго закаханыя дзве дзяўчынкі з класа, але ён не звяртае на іх увагу і лічыць дзяўчынак дурнымі.
Я шаную сяброўства з Мішкам і думаю, што мы заўсёды будзем мець зносіны.
|
