Мужнасць дзяцей, апісанае ў апавяданні М. Прышвіна «Камора сонца»
Сачыненне на тэму «Мужнасць дзяцей, апісанае ў апавяданні М. Прышвіна «Камора сонца»», 6-й клас
У адным сяле, размешчаным на ўскраіне лесу, засталіся без бацькоў брат з сястрой. Падзеі развіваліся вясной 1945 года. Маці памерла пасля цяжкай хваробы, а бацька так і не вярнуўся з фронту. Старэйшай у сям'і стала 12-ці гадовая Насця. Брата называлі Митрашей. Ён быў на 2 гады маладзейшы за сваёй сястры. Жыхары вёскі, чым маглі, тым і дапамагалі ў асірацелых дзяцей. Але тыя і самі, не пакладаючы рук, працавалі, каб выжыць. У іх была бацькоўская хата і цэлы двор гаспадаркі. Дзеці заляцаліся за каровай, цялушкай, казой, парасем і курамі. Насця стала рыхтаваць, прыбіраць.Міця ж стараўся выконваць усю мужчынскую працу. Акрамя гэтага хлопчык выразаў з драўніны посуд і прадаваў яе.
Жылі сіроты сціпла, хоць жыхары вёскі старалася дапамагаць ім, чым маглі. Аднойчы дзеці пачулі, што праляжала пад снегам журавіны становіцца вельмі смачнай і салодкай. Нядоўга думаючы хлопцы адпраўляюцца ў лес на пошукі прысмакі.
Яшчэ да вайны, бацька распавядаў дзецям пра тое, што ў лесе на балоце ёсць цудоўная паляна, запар абсыпаная журавінамі. Толькі трэба быць вельмі асцярожнымі, таму што гэтая палянка размешчана паблізу багна пад назвай Сляпая Елань.
Пакарміў хатніх жывёл, узяўшы з сабой неабходныя рэчы, дзеці адправіліся ў шлях. У дарозе яны заўважалі навакольныя прыгажосці, а пасля завялі размову аб старым шэрага ваўка, які застаўся адзін у лесе і ад голаду стаў нападаць нават на вясковых сабак. Звалі гэтага ваўка Шэры памешчык.
Чым бліжэй дзеці падыходзілі да балота, тым страшней вакол станавілася. На адным з скрыжаваньняў, брат з сястрой не сышліся ў меркаванні і разышліся па розных сцежках. Сястра пайшла па пратаптанай дарожцы, а брат пайшоў па небяспечнай сцежцы і праваліўся ў багну.
Тым часам Насця знайшла запаветную паляну, якая была афарбаваная ў чырвоны колер. Журавіны сапраўды апынулася вельмі смачнай і салодкай.
Апамятаўшыся, дзяўчынка стала клікаць Міцю, і брат адказваў на кліч, сыдучы ўжо па грудзі ў вір. Але вецер цягнуў у бок гук голасу, і Насця не чула адказу.
Выратаванне прыйшло ад пакінутай без гаспадара сабакі лесніка - Затраўкі. Кемлівы хлопчык ухапіўся за лапы сабаку і вылез з балота. Так здарылася, што брэх сабакі прыцягнуў Шэрага памешчыка. Воўк з'явіўся перад Міцяй, і хлопец не разгубіўшыся, стрэліў у звера з бацькавай стрэльбы. Драпежнік зваліўся як нежывы. На гук стрэлу прыйшла Насця. Якія стаміліся ад перажытых падзей, дзеці вырашылі застацца ў лесе на начлег. Затраўка прынесла новым гаспадарам загнанага зайца. Поужинав, сіроты ўлягліся спаць.
Назаўтра, устрывожаныя адсутнасцю хлопцаў вяскоўцы, вырашылі ісці на іх пошукі. Брат з сястрой з'явіліся самі з поўнай кошыкам балотнай ягады і легавой сабакам Затраўкі. Мужныя дзеці расказалі дарослым аб усіх сваіх ліхтугах. Мужчыны вельмі здзівіліся, як жа такі маленькі хлопец не пабаяўся ваўка, і забіў яго з аднаго стрэлу.
Насця і Міця аднесці сабраныя ягады эвакуяваным дзецям, расквартированным ў іх вёсцы.
Аповяд вучыць таму, што нават у цяжкую хвіліну не варта апускаць рукі і не паддавацца паніцы.
|
| Категорія: 6-ы клас | Додано: 07.06.2018
|
| Переглядів: 686
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
