Вторник
14.05.2024
23:02
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 28
Гостей: 28
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 6-ы клас

Навошта трэба вучыцца?


Навошта трэба вучыцца? Часта вучні або наогул людзі задаюць сабе гэтае пытанне. І сапраўды навошта? Прапаную паразважаць на гэтую тэму цяпер.

Зусім нядаўна існавала і цяпер ёсць такая думка, якую нам часта кажуць бацькі: «Вучыцца, вучыцца і яшчэ раз вучыцца!» Але не ўсе дзеці прыслухоўваюцца да гэтага думку, можа проста з-за таго, што не разумеюць навошта.

Я вучуся ў 6 класе і вучуся даволі-такі добра. Бацькі мне проста патлумачылі навошта старацца і навошта вучыцца. Аднойчы я атрымаў 2 па матэматыкі, вельмі не хацеў, каб пра гэта ведалі бацькі. Класная кіраўніца патэлефанавала маёй маме. Да майго здзіўлення мама не крычала, але ўжо ўвечары мяне чакаў сур'ёзны размова з сям'ёй.

Першым пытаннем было тое, якая прычына атрыманай ацэнкі? Я апусціўшы галаву, прамармытаў: «Я не захацеў, навошта гэта наогул трэба, тэма складаная, я не зразумеў». Тут жа пачаў казаць мне дзядуля, я яго вельмі паважаў, ён прайшоў вайну. Ён пачаў распавядаць, што ў яго часы вучыцца было вельмі складана, школ практычна не было, настаўнікі самі рабілі дапаможнікі па якіх навучалі дзяцей. У яго класе было 4 вучня і ўсе яны былі хто без бацькі, хто без маці. Усіх забрала страшная вайна, але 3 з іх выбіліся ў людзі, мелі выдатныя сям'і, якія цяпер ні ў чым не маюць патрэбу.« Гэта зараз нам лёгка казаць аб гэтым, а тады кулі, бомбы, грукаталі над дахамі дамоў, а мы вывучалі табліцы множання на 4». Я ўсё ніжэй апускаў галаву, мне стала сорамна.

Тата спачатку моўчкі назіраў за размовай, але потым кінуў на мяне люты погляд. Такога погляду я яшчэ не бачыў. Страшна. Але раптам, яго погляд рэзка змяніўся, і не быў такім жахлівым. «Я раней таксама вучыўся дрэнна, але твой дзядуля мне распавёў, як гэта важна, мець любімую прафесію, робату на якую ты кожную раніцу будзеш радасна прачынацца і без працы ісці. Прыходзячы на працу, ты бачыш людзей, якія зарабляюць на жыццё, каб пракарміць сваю сям'ю. Працуюць, як пчолы, але некаторыя проста мучацца і гэта выклікае страх. Гэта не любімая праца - гэта пакута.А на працу бяруць толькі адказных людзей.

Я моўчкі ўстаў і папрасіў прабачэнні, зламаючы галаву паляцеў рабіць хатняе заданне па матэматыцы. Вучыцца трэба, важна думаць не пра сёння, а пра тое, што чакае цябе заўтра.


Категорія: 6-ы клас | Додано: 20.10.2017
Переглядів: 1618 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar