Я, як і многія іншыя сучасныя хлопцы, не ўяўляю свайго жыцця без кампутара і тэлефона. Цэлымі днямі я гатовы гуляць у камп'ютарныя гульні і глядзець відэа на ютубе. Мая мама права, яна лічыць, што я не ведаю, што такое хованкі і іншыя вулічныя гульні.
Але гэтым летам, бацькі вырашылі вывесці мяне, так сказаць на прыроду. Я быў адпраўлены ў лагер, на цэлых тры тыдні. Гэта ўстанова знаходзілася ў нейкай глушы, зусім далёка ад цывілізацыі. Пасля лагера бацькі абяцалі мне ўзяць мяне з сабою на мора, а потым рэшткі канікул мне неабходна было правесці ў бабулі ў вёсцы.
Я быў рады паездцы ў лагер, мне хацелася пажыць без бацькоўскай апекі. Апынулася ў лагеры не было інтэрнэту, так што ніхто з хлопцаў не мог выкарыстоўваць свае гаджэты па прызначэнні. Але ў выніку я зразумеў, што ніякага інтэрнэту і зусім не трэба, нам было вельмі весела. Я хутка пасябраваў з хлопцамі. Мы гулялі розныя гульні цэлымі днямі. Разам з важатымі мы вучыліся арыентавацца ў мясцовасці, і нават шукалі скарб. Асабіста я знайшоў дзве старадаўнія манеты, майму захапленню не было мяжы.
Час, праведзенае ў гэтым выдатным лагеры, для мяне застанецца самым незвычайным прыгодай. Я з радасцю паеду туды і на наступнае лета. Аказваецца, можна жыць без тэлефонаў і кампутараў. І, дарэчы, без іх нават весялей. Знаходжанне ў летнім лагеры дазволіла мне зірнуць на многія рэчы, зусім іншымі вачыма. Менавіта тут, мне здаецца, я і пасталеў і зразумеў, што неабходна займацца спортам або гуляць у актыўныя гульні.