Так ужо ўладкованыя мы, людзі. Мы можам быць шчаслівыя толькі ў адным месцы на зямным шары. Гэта месца нашая Бацькаўшчына.
"Зямля дзіўна прыгожая!" - кажуць касманаўты, першыя сярод людзей, каму пашчасціла ўбачыць нашу планету як-быццам збоку, у ззянні яе блакітнага арэолу. Пройдзе час, і, як пісаў К.Е. Цыялкоўскі, чалавецтва паступова заселіць касмічную прастору вакол Зямлі. Гэта адбудзецца абавязкова. Зямля калыска чалавецтва. Чалавецтва не можа вечна жыць у калысцы. І зорным падарожнікам будучага будзе сніцца далёкая Зямля, і яны будуць шукаць на чорным фоне космасу маленькую кропачку, блакітную нашу планету ...
Так. Зямля выдатная. У неабсяжнай акіянаў і зялёных прасторах лясоў, у нагрувашчванне гор і бязмежнасці раўнін, густа памежаваны дарогамі, якія вядуць да вялікіх і малых гарадах, у спакойным плыні рэк, нават у адчужэнні пустыняў або ў белым маўчанні палярных леднікоў ёсць свая велічнасць, свая прыгажосць і панада .
Здаецца сама прырода надзяліла чалавека выдумляць жаданнем убачыць свет, адчуць дыханне чужых вятроў, спазнаць рамантыку далёкіх падарожжаў.
Але сэрца, сэрца наша назаўжды аддадзена кавалачку зямлі, таму кавалачку яе абшараў, дзе, магчыма на чужой погляд няма нічога выбітнага; але для нас тут пачатак усяго, бацькоўскі дом, матчына песня. Тут мы нарадзіліся і выраслі, адсюль пачаліся нашы дарогі. Тут жывуць людзі, да якіх мы адчуваем глыбокую ўдзячнасць, - землякі нашы. Тут, як нідзе ў іншым месцы, раскрываецца наша сувязь з тым, што было і што будзе, наша дачыненне да тым вялікаму і неадольна супольнасці, імя якому народ. Пісьменніку М. Пришвину належаць словы: "Па праўдзе сказаць" я "можна сказаць толькі роднай мовай".
Чалавек не выбірае сабе Радзіму, як не выбірае сабе маці. Мы нараджаемся, атрымліваючы разам з жыццём, як неацэнны яго дар, матчыну ласку, родная мова, Айчыну. І чым больш, чым глыбей думаем пра жыццё, тым больш яўная зразумелая нам ісціна: Радзіма гэта не толькі любімы пейзаж за акном, не толькі звычайны жыццёвы ўклад. Радзіма гэта паняцце невымерна глыбей.
Жыццё народа на нашай зямлі з сівых глыбінь стагоддзяў і да сёння; намаганні многіх пакаленняў нашых продкаў, якія стварылі ўсе даброты матэрыяльнай і духоўнай культуры; іх мара пра лепшае жыццё і дасканаласць свету, іх кроў і пот, якімі яны густа палівалі нашу зямлю, - усё гэта наша Радзіма.
|
