На напісанне рамана "Дуброўскі" Пушкіна падштурхнуў аповяд аднаго ягонага сябра пра двараніна па прозвішчы Астроўскі. Гэты дваранін судзіўся са сваім суседам за маёнтак, а затым яго выціснулі адтуль. Застаўшыся сам-насам са сваімі сялянамі, Астроўскі арганізаваў банду разбойнікаў. Пушкін толькі змяніў яго прозвішча.
Галоўным героем рамана выступае Уладзімір Дуброўскі. Ён вяртаецца з Пецярбурга, даведаўшыся аб дрэнным самаадчуванні бацькі.
Дуброўскі быў маладым дваранінам, аднак яго маёнтак перайшоў Троекурову. Цяпер Уладзімір разам з вернымі яму сяляне стварае хеўру разбойнікаў.
Галоўны герой ненавідзіць Троекурова з-за смерці свайго бацькі. Таксама ён вінаваціць яго за тое, што ён адсудзіў сабе яго родную Кистеневку. Дуброўскі клянецца адпомсціць пану любой цаной.
Уладзімір мае цэлы шэраг станоўчых якасцяў. Ён утвораны, цудоўна выхаваны, заўсёды трымаецца з усімі сумленна і годна. Нават у якасці лідэра разбойнікаў ён дзейнічае толькі ў высакародных мэтах.
Сустрэўшы дачка Троекурова, Дуброўскі рэзка мяняе свае адносіны да Троекурову. Яго прага помсты адступае на другі план. Цяпер Уладзімірам рухае толькі пачуццё любові да Машы. Ён даруе пана за ўсе яго грахі.
У рэшце рэшт усё планы Дуброўскага бурацца. Ён не змог адпомсціць Троекурову, а таксама не змог атрымаць руку і сэрца каханай Машы. Яна з'язджае са сваім жаніхом, а Уладзіміру даводзіцца кінуць усё і з'ехаць за мяжу.
Мне шчыра шкада, што Уладзімір у адзін момант страціў усё, што меў. У яго быў тытул двараніна, свой маёнтак, выдатны рост на службе. Але ў адно імгненне ўсё гэта проста разбураецца. Выратаваць Дуброўскага магла толькі толькі любоў да Машы. Але і гэтую надзею Уладзімір губляе, страціўшы любімую назаўжды. Цяпер ён вымушаны хавацца ад правасуддзя за мяжой.
