А. П. Чэхаў "Тоўсты і тонкі"
Антон Паўлавіч Чэхаў напісаў даволі цікавае, нягледзячы на сваю лаканічнасць, твор «Тоўсты і тонкі». Пісьменнік, як нам вядома, жыў у 1860-1904 гадах. Для свайго аповеду Чэхаў абраў даволі звычайная з'ява, ён апісвае сустрэчу былых аднакласнікаў. Сустрэлі яны адзін аднаго на вакзале. Аўтар дае ясныя і выразны апісання сваіх герояў, так мы адразу бачым, што «тоўсты», чалавек у якога ёсць грошы, ён пахне дарагім парфумай, на абед у яго смачныя дарагія стравы. Калі ж мы сустракаем другога аднакласніка, той з'яўляецца яго супрацьлегласцю.Ён вельмі стаміўся, у руках у яго разнастайныя скрынкі. Гэтак жа мы разумеем, што грошай у яго трохі, так як ён сам цягне ўсе гэтыя рэчы, маецца на ўвазе, што ў яго няма грошай наняць насільшчыка.
Неўзабаве ў гэтых двух зусім розных людзей завязваецца гутарка. Па ходзе размовы нам становіцца вядома, што «тоўстага» завуць Міхаілам, а тонкага Парфіру. Мы бачым, як Парфіры падае сваю сям'ю, як выхваляецца сваёй жонкай і сынам. Ён шмат успамінае аб мінулых гадах, а пазней распавядае, што здарылася з ім пасля заканчэння школы. Ён уяўляе Міхаілу свайго сына, хлопчык нават не адразу вітае сябра бацькі, таму што ацэньвае чын мужчыны. Міхаіл у сваю чаргу даволі зацікаўлена слухае апавяданні Парфірыя аб жыцці, мы бачым, што ён шчыра рады гэтай сустрэчы.Парфірый, у сваю чаргу, адчувае сябе вельмі свабодна і лёгка. Але ўсё мяняецца, калі ён даведваецца якой чын займае Міхаіл. Той працуе тайным дарадцам і ўжо зарабіў дзве зоркі. Ён тут жа змяняецца і пачынае дагаджаць аднаму, ставіцца да яго як да начальніка. Міхаіл вельмі засмучаны, нават расчараваны сустрэчай і такім паводзінамі старога сябра. Яно яму не падабаецца і раздражняе. Бо ён хацеў пагутарыць з адным, а той так прыніжаецца перад ім, звяртаецца «ваша правасхадзіцельства».Міхаіл вельмі негатыўна настроены, і зусім не можа зразумець навошта такое чынашанаванне, аб чым адкрыта кажа Парфірыю. Але той быццам бы не разумее, аб чым гаворка, непрыемна усміхаецца і смяецца. Талстому нічога не застаецца як скончыць гэтую гутарку і на развітанне падае аднаму руку.
Я лічу, што галоўная думка, якую нам хацеў данесці аўтар заключаецца ў тым, што не трэба ніколі не перад кім хваліцца сваімі дасягненнямі дарма, інакш гэта можа выглядаць недарэчна, як ў гэтым творы. Бо «тоўсты» дамогся нашмат большага, але змог змаўчаць пра гэта напачатку гутаркі. Гэтак жа не варта ніколі ні перад кім прыніжацца, гэта проста агідна выглядае. А калі сустракаеш аднаго, то будзь добры стаўся да яго па-сяброўску і выяві павагу, але не вядзі сябе так, быццам гэта твой начальнік і не унижайся.
|
| Категорія: 7-ы клас | Додано: 21.10.2017
|
| Переглядів: 831
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
