Як выдатна прыйсці адпачыць у лес. Калі мы сюды прыходзім, то як-бы пераносімся ў іншы свет. Тут усё зачароўвае і чаруе сваёй незямной прыгажосцю. Мы ідзем па гэтай траве, па гэтым лісці, ступаем па гэтаму моху і баімся парушыць гэтую цішыню. Вось вавёрка пераскоквае з галінкі на галінку, а вось вожык прабег. Тут усе жывуць сваім жыццём. У лесе так ціха і спакойна, можна адпачыць ад гарадской мітусні.
Вось дзяцел стукае па дрэве і парушае гэтую цішыню. А калі выходзіш на ўзлесак лесу, то адкрываецца такі пейзаж, што можна маляваць карціны. Ад гэтай неапісальнай прыгажосці захоплівае дух.
Тут такое чыстае паветра, пахне травой, дрэвамі, лістотай, якая шамаціць пад нагамі. І так не хочацца парушаць гэтую цішыню.
Лес прыгожы ў любы час года. Будзь то зіма, ці лета, ці вясна, ці восень. Ён заўсёды выглядае выдатна!