Апісанне карціны Барыса Кустодзіева «Масленіца»
Вялікі рускі мастак Барыс Кустодзіеў, адводзіў вельмі значнае месца народных святаў і гулянняў, чым спрабаваў выказаць сутнасць, настрой, побыт, перажыванні за ўсё рускага народа. Карціна «Масленіца», якая «ўбачыла святло» ў 1916-м годзе, і была напісана ў стылі мадэрну, з'яўляецца яскравым пацвярджэннем таго, што спрабаваў выказаць мастак.
Як і павялося яшчэ з старажытных часоў, што сьвяткаваньне адбываецца на цэнтральнай плошчы гарадка. У самым цэнтры карціны, можна ўбачыць вясёлых і жыццярадасных людзей, якія, з велізарным задавальненнем і святочным настроем, катаюцца на санках. Сані, таксама, «ідуць у нагу з святам»: яны ўпрыгожаны бразготкамі і званкамі на яркай дузе.
Прыгледзеўшыся пільней да карціны, адразу можна зразумець, што на вуліцы стаіць пагодлівы марозны дзень. На тварах у людзей, намаляваны яркі румянец, але гэта, зусім не, не псуе ім настрой. Наадварот, іх асобы вясёлыя, жыццярадасныя і натхнёныя атмасферай свята. Яшчэ б: гэтае свята азначае, што хутка сыдуць халады, і наступіць доўгачаканая вясна.
Зусім не далёка, размясціліся прадпрымальныя купцы, якія, чым-то вельмі бойка гандлююць. Іх так жа, зусім не палохае мароз. Не палохае ён і саміх гараджан, якія прагульваюцца у вясёлай і святочнай атмасферы. Нават коні трапіліся даволі жвавыя. На карціне бачна, што фурман іх стрымлівае з вялікай цяжкасцю.
Не менш рады святу, і малыя дзеткі. Яны, з асаблівым захапленнем і задавальненнем, катаюцца з горкі і гуляюць у снежкі. На карціне, без працы, можна ўбачыць, што ў іх завязалася «суровая баталія».
А ўнізе, можна ўбачыць святочную мітусню. У самым разгары, шумная і вясёлая кірмаш. Адны людзі ідуць за пакупкамі, іншыя, проста, гуляюць і атрымліваюць асалоду ад атмасферай свята, і назіраюць вясёлае прадстаўленне.
Для ўзмацнення святочнага настрою, мастак адлюстраваў яшчэ пару саней.
Гэтак жа , аўтар дэталізуе саму мясцовасць. Можна разглядзець самі будынка, купалы цэркваў. Аўтар, у сваіх працах, ніколі не забываў і высокай ступені веры і духоўнасці рускага народа.
Фонам самой карціны, які выклікае ў гледача супакаенне, з'яўляецца яркі і маляўнічы зімовы пейзаж. Дрэвы, якія накрытыя густым снегам, нібы, вось-вось, прачнуцца, і пачнуць зелянець.
Мастак, каб падкрэсліць усю атмасферу свята і радасці, выкарыстаў вельмі цікавую палітру фарбаў. Залаціста-ружовыя аблокі, плывуць па смарагдавага небе, а адценні снегу, у розных месцах, пераліваюцца, ад пяшчотна-блакітнага да бледна-бэзавага. Такія колеру, выклікаюць у гледача адчуванне, што ён сам з'яўляецца ўдзельнікам гэтага свята.
А сама царква намаляваная ў яркіх танах. Гэта падкрэслівае цвёрдую і вялікую веру народа, ва ўсё чыстае, светлае і добрае.
Карціна напісана гэтак аптымістычна, што, міжволі, самому хочацца акунуцца ў тую эпоху, у тую радасць і весялосць, з якім праводзіліся святы.
|
| Категорія: 7-ы клас | Додано: 21.10.2017
|
| Переглядів: 1218
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
