Апісанне карціны Барыса Кустодзіева «Вясна»
Карціна «Вясна», вялікага рускага мастака, Барыса Кустодзіева, была напісана ў 1921-м годзе. На вялікі жаль, да гэтага часу, мастак ужо быў вельмі хворы, і з прычыны цяжкай хваробы, быў «прыкаваны» да ложка. Гэта палатно, без перабольшання, можна лічыць выклікам цяжкага захворвання. Не гледзячы на тое, што мастака ўжо адольвалі моцныя болі, ён олицетворил у гэтай карціне, радасць і цягу да паўнавартаснай жыцця. Ён не жадаў здавацца і скарыцца цяжкага захворвання. Можна без працы здагадацца, што яго дух і волю, зламаць, практычна немагчыма.Гэта самы сапраўдны гімн жыцця і ода да радасці. Пра гэта сведчаць яркія тоны, якімі насычана ўсё палатно.
Калі бегла ўгледзецца ў карціну, то, можна выказаць здагадку, што гэта нейкі казачны сюжэт. Светлыя, кампактныя, з рознакаляровымі дахамі, домікі, яркае блакітнае неба, жывёлы і людзі, якія занятыя сваімі звычайнымі справамі – усё гэта, чым-то нагадвае казачны сюжэт.
Мастак, у сваіх палотнах, вельмі часта сумяшчаў прыроду і паўсядзённае жыццё. Вось, і гэтае палатно, не стала выключэннем.
Гэтая карціна – сапраўднае увасабленне абуджэння прыроды ад зімовага сну. Па пурпурно-блакітным небе, плывуць белыя, бязважкія аблокі, якія выразна адлюстроўваюцца ў адталай вадзе, якая паўсюль. Адразу можна выказаць здагадку, што зіма выдалася вельмі снежная , і вельмі шмат адталай вады. Усё гэта, прадвесціць вялікі і багаты ўраджай.
Разам з тым, штодзённае жыццё на палатне, не спыняецца ні на адзін міг.
У цэнтры карціны, можна ўбачыць мужчыну, які , шчыра прапануе сваю дапамогу двум дзяўчатам, якія разгубіліся, і не могуць перайсці на другі бок, спыніўшыся па сярэдзіне «часовага возера» з адталай вады. Падобна на тое, што перакладзіна, на якой яны стаяць, слізкая, і яны баяцца паслізнуцца, каб не апынуцца ў халоднай вадзе.
Нельга пакінуць без увагі, і правую частку палатна. Там бурліць штодзеннае сялянская жыццё. Можна ўбачыць жанчыну, якая перакочвае бочачку. Можна выказаць здагадку, што ён цяжкі, а непадалёк, хлапчук пасе гусей, якія вельмі рады такому вялікай колькасці вады.
У адчыненых варотах, можна заўважыць курэй, якія што-то дзяўбуць, а двое мужчын, якія на даху, магчыма, спрабуюць зразумець, дзе яна працякае, каб ліквідаваць цечу, якая, верагодна, узнікла з прычыны вялікай колькасці снегу, які растаў.
Гэтак жа, можна ўбачыць мужчыну, які куды-то па сваіх справах, ідзе з сабачкам. А ў левай частцы карціны, можна ўбачыць, як адбываецца гандаль, і як ямщик перавозіць самотнага пасажыра.
Як і ў многіх сваіх палотнах, мастак не забывае аб духоўнасці рускага народа. Удалечыні, у смузе, можна ўбачыць купалы сабораў. А, падкрэсліваючы самабытнасць і непаўторнасць беларускай прыроды, на адну з галінак, Кустодзіеў змясціў птушачку.
Гледзячы на гэтую карціну, глядач, міжволі, сам «зліваецца» з шматграннай рускай прыродай і жыццём. Яго душа напаўняецца радасцю і надзеямі, як вясной, калі ўсё абуджаецца, і гатова да новых павеваў, дасягненняў і адкрыццяў.
|
| Категорія: 7-ы клас | Додано: 21.10.2017
|
| Переглядів: 3020
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
