Бабуля мая - гэта другая мама, таму што з самага ранняга дзяцінства яна клапоціцца пра мяне. Памятаю, у дзяцінстве яна чытала мне казкі, гуляла са мной у хованкі, вучыла маляваць і чытаць. З ёй мне ніколі не было сумна! Для мяне яна самы родны і любімы чалавек. Бабулю завуць Марыя Стапановна. У гэтым годзе ёй спаўняецца семдзесят гадоў. З кожным годам у яе з'яўляецца ўсё больш маршчынак, але яна для мяне заўсёды застаецца маладой і прыгожай. Цяпер яна жыве ў вялікім загарадным доме з дзедам, а я з бацькамі ў горадзе, і вельмі часта езджу да іх у госці. Кожная наша сустрэча вельмі дарога мне!
Бабуля заўсёды знаходзіць для мяне час, як бы яна была не занятая. Яна заўсёды дае мне добрыя і добрыя парады, падтрымлівае мяне ў складаных сітуацыях, распытвае, як прайшоў у мяне дзень, што новага адбылося ў школе, або якія ацэнкі я атрымаў сёння. Яна вучыць мяне заўсёды заставацца сумленным і добрым, паважаць і дапамагаць старэйшым, радавацца і ўсміхацца кожнаму дню.
Я вельмі яе люблю, яна клапаціцца не толькі пра мяне, але і аб усёй нашай вялікай і дружнай сям'і. У бабулі пяцёра дзяцей - 3 дачкі і 2 сыны, таму любоўю яна не абдзелена. Дапамагчы бабулі па хаце або ў садзе, толькі ў радасць! Каля дома ў яе вялікі кветкавы сад, там можна знайсці шмат розных кветак, кожны год на 1 верасня, бабуля робіць для мяне букеты, каб я змог падарыць іх сваёй настаўніцы. А яшчэ яна любіць вязаць, яна радуе ўсю нашу сям'ю. Якія прыгожыя швэдры, шкарпэткі і рукавіцы яна вяжа, проста любата. А яе смачныя пірагі і тарты, пальчыкі абліжаш. Яна ў мяне повар-кандытар.Увогуле, бабуля - майстар на ўсе рукі.
Я так люблю нашы сумесныя пасядзелкі за гарбатай, а колькі цікавых гісторый яна распавядае. Аб сваёй маладосці, маіх бацькоў, пра тое, як ім жылося раней. Час з ёй пралятае незаўважна.
Я ведаю, што магу ў любы момант разлічваць на яе. Я ганаруся ёй! Яе дабрынёй і працавітасцю, сумленнасцю і тактоўнасцю, сілай і вялікім сэрцам. Яна для мяне прыклад. Я вельмі хачу стаць падобнай на яе, каб змагла ганарыцца тым, што ў яе такі выдатны унук!
|