Баязлівасць часта штурхае людзей на здраду і, безумоўна, гэта самае дрэннае якасць чалавека. Баязлівым людзям нельга верыць і давяраць, часта яны аказваюцца звычайнымі ашуканцамі і злачынцамі.
Баязлівыя людзі заўсёды шмат кажуць аб сваіх выдуманых подзвігі і хваляцца поспехамі, якіх дасягнулі шляхам падману. Баязлівец не выконвае абяцанні і заўсёды хлусіць для таго, каб пазбегнуць наступстваў.
Чаму людзі так робяць — незразумела. Можа калі-то іх вельмі моцна пакаралі і пакрыўдзілі, таму яны ўсяляк пазбягаюць адказнасці. А можа і зусім такі чалавек быў першапачаткова не правільна выхаваны.
Дрэнна ў баязлівых людзей яшчэ і тое, што яны лёгка могуць здрадзіць свайго сябра або нават наўмысна падставіць яго. Аднойчы са мной адбыўся такі выпадак.
Адзін раз, адзін з маіх прыяцеляў падпаліў у двары школы лаўку. Вядома, усіх хто знаходзіўся побач, выклікалі па аднаму ў кабінет дырэктара. Я лічу, што ўчынак, які ён здзейсніў, быў не правільным, але здраджваць аднаго мне не хацелася. Я шчыра сказаў, што ведаю, хто гэта зрабіў, але казаць імя не буду, нават калі за гэта буду пакараны. Усе хлопцы выходзілі з кабінета, і я разумеў, што ніхто не пайшоў на здраду. Аднак сам віноўнік пераклаў адказнасць на нашага аднакласніка.Мы былі вымушаныя даказваць адваротнае, так як несці адказнасць за свае справы павінен толькі той, хто здзейсніў злачынства. Я быў уражаны да глыбіні душы такім паводзінамі свайго прыяцеля. Больш за тое, мы былі знаёмыя з ранняга дзяцінства, і я давяраў яму.
Нам удалося даказаць невінаватасць чалавека, які стаў ахвярай вераломнага ўчынку. З тым хлопчыкам мы больш не размаўлялі. Бо як можна сябраваць з тым, хто можа здрадзіць у любы момант. Я быў расчараваны, як і ўсе хлопцы з нашага класа. Так, мы даравалі яго, але давяраць яму больш нельга.
З тых часоў прайшло ўжо некалькі гадоў, і сітуацыя даўно забытая, але непрыемны след у памяці ўсё ж застаўся. Таму цяпер я стараюся больш старанна падыходзіць да выбару таварышаў, і трусах сярод іх няма месца!
