Кожны чалавек вызначае для сябе шчасце па-свойму. Гэта шмат у чым залежыць ад жыццёвых прыярытэтаў. Каму-то важней любімыя дзеці і другая палоўка, у цэлым сямейнае жыццё, якая дае падтрымку, сэнс жыцця і мэтанакіраванасць. Хто-то знаходзіць шчасце ў грошах і раскошы, так як яны даюць разняволенасць і мноства магчымасцяў. У некаторых проста ёсць жаданне займацца упадабаным справай, усовершенствуя яго.
Адчуванне
Шчасце для кожнага рознае, аднак адчуванне ад яго атрымліваецца аднолькавае:
радасць;
эйфарыя;
пачуцце паўнавартаснасці;
адчуванне дасягнутай мэты;
гармонія.
Можа быць, чалавек жыве дзеля таго, каб быць шчаслівым і задаволеным жыццём. Хутчэй за ўсё, так і ёсць на самай справе.
У творах
Ад такіх разважанняў міжволі ўспамінаецца апавяданне «Куст бэзу», там выразна даецца зразумець, што галоўная гераіня знаходзіць шчасце ў каханні. Яна нават гатовая на самаахвяраванне дзеля яе. Вера гатовая была ахвяраваць усім, толькі б жонку ўсё было заўгодна. Пры гэтым яна зусім не была абдзелена камфортам і радасцю. Вера атрымлівала ад мужа любоў і ад гэтага адчувала шчасце, чаго было цалкам дастаткова. У зняволенні відаць, што ўсе яе намаганні не былі марныя.
Яшчэ ў адным твор «Каўказ» гераіня таксама знаходзіць сваё шчасце ў каханні, але яно ёй дастаецца цаной жыцця жонка. Пакахаўшы іншага мужчыну, жанчына не знаходзіць сабе месца. Разам з ім яна хаваецца на Каўказе, каб застацца разам. Высветліўшы пра здраду жонкі, муж здзяйсняе суіцыд. Ці можна пасля такога застацца шчаслівым, нават калі обретаешь тое, чаго вельмі горача желалось? Па-мойму, няма! Чалавек не зможа пасля гэтага адчуць сапраўднае, нічым не заплямленае шчасце, ведаючы, што былы з-за гэтага аддаў жыццё.
Ўласнае меркаванне
Я лічу, што людзі шчаслівыя тады, калі знаходзяцца ў гарманічнасці з уласнымі адчуваннямі і навакольнага рэальнасцю. Калі пакахаўшы ўсё наваколле, атрымліваеш у адказ любоў. У такі момант жаданае супадае з магчымасцямі. Магчыма стаць шчаслівым калі обретаешь свабоду ад усяго. Свабода з'яўляецца найвышэйшай каштоўнасцю, ад яе залежыць уся жыццёвая перспектыва. Бо калі не залежыш ад чаго-небудзь, адчуваеш пачуццё супакаення, спакою і неверагоднай лёгкасці на душы. У аднаго сучаснага спевака ёсць выказванне па гэтай нагоды "Толькі страціўшы ўсё да канца, мы знаходзім свабоду", па-мойму, у гэтым ёсць доля праўды!