Час нястомна цячэ з дня ў дзень, з месяца ў месяц, пакідаючы ззаду года, стагоддзя і тысячагоддзя. Яго немагчыма запаволіць, спыніць або прымусіць скараціцца. Чалавек – гэта істота на зямлі, якое ў найбольшай ступені знаходзіцца ў яго ўлады. Штодня кожнаму з нас даецца аднолькавая колькасць гадзін і ў гэтым выпадку ўсе роўныя. Што ж рабіць са сваім часам, вырашаем мы самі. Фізіялогія чалавека ўладкованая так, што ў сярэднім восем гадзін у суткі нам трэба спаць для аднаўлення сваіх сіл. Астатнюю частку часу кожны траціць на сваё меркаванне.
Напэўна, усім вядомая сітуацыя, калі катастрафічна не хапала часу, каб скончыць якія-то важныя справы або неабходную працу. У такія моманты чалавеку здаецца, што час ляціць з хуткасцю каметы, дадзеныя сітуацыі часта суправаджаюцца нервовасцю і самакрытыкай. Мы пачынаем разумець, што трэба было дзейнічаць раней, а не адкладаць усё на апошні дзень.
У чаканні сітуацыя зусім супрацьлеглая. Калі чалавек чакае чаго-небудзь ці каго-то, асабліва калі гэта звязана з радаснымі падзеямі, час быццам запавольвае ход. Чалавек лічыць дні, гадзіны і ўсе думкі толькі аб адным: хутчэй бы сустрэнецца, хутчэй бы дзень нараджэння ці свята, хутчэй бы летнія вакацыі, хутчэй бы скончыўся працоўны дзень...
Часам мы разважаем пра тое, як іншыя аднакласнікі паспяваюць зрабіць урокі, наведаць гурткі або спартыўныя секцыі і яшчэ дапамагаць бацькам па хаце ці няньчыць малодшых сястрычак і братишек. Адказ на гэтае пытанне заключаецца ў тым, што яны ведаюць як правільна спланаваць свой рабочы дзень. Планаванне – гэта нескладанае дзеянне, якое дапамагае захаваць час, развівае арганізаванасць і сабранасць. Калі кожны дзень прытрымлівацца наперад складзенага плана, можна многае паспець зрабіць і вырашыць большасць сваіх праблем.
Час таксама выконвае яшчэ адну вельмі важную функцыю. Яно здольна быць лекарам, які ў самых складаных жыццёвых сітуацыях дапамагае пераадолець стрэсы або перажыць гора.
Шмат чаго на зямлі падуладна чалавеку, чаго не скажаш пра час. Якіх бы намаганняў мы не прыкладалі ўсе роўна змяніць яго ход немагчыма. Час нястомна спяшаецца. Кожны з нас, адрываючы чарговы ліст календара, штодня пераконваецца ў гэтым. Таму трэба цаніць кожную хвіліну свайго жыцця і спрабаваць не марнатравіць дарма свой каштоўны час.
