Немагчыма вылучыць у кожным з нас якое-той, пэўны якасць. Але мне падабаецца ў людзях самая лепшая іх бок - уменне сябраваць. Гэта ў тое, у чым я маю патрэбу сёння ў свае трынаццаць гадоў. Мне так хочацца мець адданага сябра, які своечасова падкажа як зрабіць тое ці іншае або адгаварыць ад непрыстойнага ўчынку. А яшчэ сяброўства ўзбагачае нас духоўна, робіць творча багацей, прыстойна і справядліва.
Я даўно шукаю сабе такога сумленнага і добразычлівага аднаго. І стаў задумвацца - а ці трэба гэта рабіць? Думаю, што няма. Трэба проста адкрыць сваю душу і сэрца для чужых бед і пакут, радасцяў і шчасця. І ўжо калі стаў дапамагаць людзям, то варта ў гэтым дайсці да канца і не спыняцца на палове шляху. Тады дакладна пашанцуе і знойдзецца адзін. Калі такое ўсё ж такі здарыцца на маім жыццёвым шляху, то трэба берагчы і песціць сяброўства усе свядомыя гады.
Неабходна памятаць аб тым, што дружба - справа хлопотливое, важнае і сур'ёзнае. Але як цудоўна мець моцнае плячо побач і ведаць, што цябе заўсёды выбавяць! Нават бяда, падзеленая з таварышам - гэта ўжо палова бяды. Разам адсвяткаваць радасць з іншым - гэта падвойная радасць. Толькі тады сапраўдная дружба, калі яна ўзнікла паміж добрымі людзьмі. Не можа быць чыстага таварыства паміж злачынцамі, стяжателями або нізкімі людзьмі. Абавязкова прыйдзе час, калі яны здрадзяць светлае пачуццё братэрства і адзінства.Калі ў душы толькі цемра і пустата, няма светлага маральнага пачатку, то гэтая душа не здольная адагрэць такое ж чэрствае істота. Бо для гэтага патрэбна сардэчнасць, воля і жыццёвая ўстаноўка, якіх не можа апынуцца ў худога чалавека.
Не ўсе пра гэта памятаюць і не ўсе гэта разумеюць. Сярод маіх аднакласнікаў шмат такіх, якія не задумваюцца аб заўтрашнім дні, хочуць прайсці па жыцці як перакаці-поле. Яны не прыслухоўваюцца да крыку аб дапамозе і залішне ўпэўненыя ў сваіх сілах. Іх не кранаюць праблемы іншых і яны гатовыя адвярнуцца ад блізкіх у любы момант. Такім юнцам нічога не варта абразіць любога аднагодка, пакрыўдзіць малодшага. Ім у першую чаргу трэба вучыцца быць Чалавекам з вялікай літары, а гэта вельмі складана. Нават калі такі падлетак і мае аднаго, то са сваім паводзінамі можа яго хутка страціць.
Не трэба саромецца сваёй дабрыні і дабрадушнасці! Не трэба хаваць свае сапраўдныя пачуцці ад іншых і тады адзін абавязкова знойдзецца для кожнага з нас. Варта толькі спадзявацца на гэта і рабіць першыя крокі.
