З дзіцячых гадоў мару асвоіць прафесію ветэрынара. Усё гэта звязана з тым, што я вельмі люблю жывёл. І ў мяне разрываецца сэрца, калі бачу, як пакутуе няшчасная котка або сабака. Мне вельмі хочацца дапамагаць нашым братам меншым, я мару лячыць іх захворвання. Мне б хацелася, каб усе звяры мелі магчымасць лячыцца.
Сказаць шчыра, больш за ўсіх я люблю котак. Я лічу, што яны самыя лепшыя і разумныя істоты. У нас іх дома дзве, я заўсёды за імі даглядаю.
На жаль, мае бацькі супраць таго, што я хачу быць ветэрынарам. Яны ўгаворваюць мяне стаць звычайным чалавечым доктарам. Аднак я думаю, што лекараў і так шмат. А вось мала хто хоча стаць ветэрынарам, жывёлы маюць патрэбу ў большай абароне. Думаю, хутка бацькі змірацца з маім выбарам. Але як бы там не было, я ні за што не адступлюся ад сваёй мары.
Я ўжо ўяўляю, як буду працаваць у прыватнай ветэрынарнай клініцы. Усё-такі там плацяць больш грошай. Буду лячыць катоў і сабак, быць можа, і іншых жывёл. Я задаволеная сабой, што ў мяне ёсць мэта, і што ў гэтак юным узросце, я змагла вызначыцца з выбарам будучай прафесіі.
Бо вельмі важна, працаваць у той сферы дзейнасці, якая табе па душы. Думаю, што кожны са мною пагадзіцца. Часам мне станавіцца вельмі крыўдна, калі родныя кажуць, што я яшчэ дзіця, і паспею некалькі разоў памяняць жаданую прафесію. Шкада ім цяжка зразумець, што я даўно зрабіла выбар на ўсё жыццё, галоўнае паступіць пасля заканчэння школы ў ветэрынарную акадэмію ў суседнім горадзе.
|
