Сачыненне для 7 класа на тэму «Як я стаўлюся да нецэнзурных слоў»
Наша мова з'яўляецца мілагучным і пявучым, багатым і разнастайным, насычаным і, вядома, вялікім. Мы вучым яго амаль з пялёнак, а дзіця ў два гады ўжо валодае некаторым слоўнікавым запасам, каб тлумачыць навакольным людзям свае асноўныя патрэбы, настрой і прэтэнзіі. Мова застаецца з намі да самай труннай дошкі. У ім ёсць і найпрыгажэйшыя выказвання, ад якіх у замілавання трымціць сэрца, ёсць лаянкі, кідае добрапрыстойны грамадзян у шок, ёсць словазлучэнні без сэнсавай нагрузкі, ёсць прафесійныя тэрміны, а таксама нецэнзурная лаянка.
Я лічу, што выказвацца падобным чынам дзецям непрымальна і вельмі агідна. Моладзь жа ставіцца да нецэнзурных слоў на здзіўленне добразычліва і заступніцка. Думаю, гэта нагадвае прытчу аб забароненым плодзе. Бацькі і выкладчыкі забараняюць выкарыстоўваць у прамовы мацюкі, тады школьнікі пачынаюць ужываць іх толькі ў зносінах паміж сабой з неверагодным задавальненнем. Сказаць, што нецэнзурнай лаянцы няма месца ў рускай мове, было б занадта эгаістычна. Але і патураць яе распаўсюджванню таксама нельга. Так што ж рабіць?
Некаторыя прапануюць змагацца з ненарматыўнай лексікай радыкальна – забараніць яе законам, а штрафаваць парушальнікаў і судзіць. На жаль, такі шлях заведама вядзе ў нікуды, таму што практыка ўжо не раз паказвала нам, што забароны спараджаюць яшчэ большае жаданне. Існуе іншы спосаб супрацьстаяння матерщине і похабным слоў – доўгатэрміновае, але мэтанакіраванае акультурванне гаворкі. Гэта значыць, што нельга дапускаць огрубления нашай мове, ведаць нецэнзурныя лаянкі, але не выкарыстоўваць іх пастаянна. Прымяненне мацюкоў даступна толькі ў спецыфічных выпадках і толькі для дарослых людзей.Вусны ж дзяцей не павінны быць апаганеныя гэтым брудам.
Неабходна старанна і ўпарта працаваць над маральным выхаваннем моладзі, прывіваць ёйлюбоў да прыгожага, да пісьменнай лексіцы. Гэта не з'яўляецца справай аднаго дня, распаўсюджванне культуры – вельмі нудны і працяглы працэс. Галоўнае, каб дарослыя, якія павінны быць надзелены розумам, сапраўды валодалі ім і паказвалі дзеткам добры прыклад.
