Вельмі часта дзеці хочуць, каб бацькі купілі ім нейкую зверюшку, птушачку ці рыбак. Але задумваюцца гэтыя дзеткі над тым, што гэта вельмі вялікая адказнасць, аддаюць яны сабе справаздачу ў тым, што яны хочуць набыць жывое істота, якое мае патрэбу ў сыходзе, любові і разуменні. Часам мне здаецца, што мноства гэтых шалапутны дзетак думаюць, што гэта цацка. Але ж гэта зусім не так.
У мяне, напрыклад, у доме жыве вялікі сабака. Падарылі мне яго два гады таму на дзень нараджэння. Тады Лорд быў яшчэ зусім малюсенькім шчанюком. Але і гэта не перашкодзіла мне з першых дзён яго знаходжання ў нас, праяўляць клопат аб ім. Я выразна разумеў, што гэта як маленькі дзіця, якога трэба карміць па гадзінах, купаць, выгульваць, вучыць, дрэсіраваць. Усё гэта я рабіў з задавальненнем і за гэта мой сабака адплаціў мне вернасцю. Так, так менавіта так. У ім я знайшоў сапраўднага вернага сябра, які ніколі не здрадзіць, не пакіне, не будзе кпіць над маімі няўдачамі.Менавіта дзякуючы сваёй сабаку, я стаў адказным і самастойным. Кожную раніцу, пачыналася ў мяне з прагулкі ў парку з Лордам. Затым мы вярталіся дадому, і сабака бег наўпрост у ванную, дзе скакаў у ванную і чакаў, пакуль я не памыю яму лапкі. Затым я рыхтаваў гадаванцу ежу. Пакідаў яе ў місачцы на дыванку, а сам выпраўляўся ў школу. Колькі ж было радасці і пазітыву, калі я вяртаўся дадому. Ён заўсёды сустракаў і сустракае па сённяшні дзень мяне ля парога. Весела падскокваючы, віляючы хвастом і аблізваючы мяне сваім мокрым і шархоткіх мовай.Пасля таго як я зрабіў хатняе заданне, мы адпраўляліся з Лордам гуляць. Калі я ішоў са сваім каханым сабакам, мінакі не раз азіраліся на нас, кідаючы зайздросныя погляды. Лорд з пароды вадалазаў і ён заўсёды эфектна глядзіцца. Зімой мы з ім хадзілі на горкі, і ён катаў мяне на санках. Калі я хварэў, Лорд, быццам саграваў мяне сваім целам, стараўся развесяліць мяне сваімі мудрымі і добрымі вачыма. Адным словам я набыў не толькі жывёла, але і вернага незаменнага сябра, без якога я ўжо не ўяўляю сябе.
|
