Дзеці ўжо ў падлеткавым узросце пачынаюць задумвацца аб выбары справы жыцця. Але ці варта спяшацца з выбарам прафесіі?
Бо яна на ўсё жыццё. Спачатку скончыць школу, пасля вышэйшая навучальная ўстанова — ўніверсітэт ці акадэмію, затым працаваць. Таму да выбару неабходна падыходзіць свядома. Можна працягнуць справу бацькоў або выбраць уласны шлях.
Для мяне прыкладам з'яўляецца мая мама, яна працуе ветэрынарам. Я вырашыў рушыць услед яе прыкладу.
Калі думаеце, што стаць лекарам, які лечыць жывёл, лёгка, то памыляецеся. Мне таксама здавалася, што дастаткова ведаць біялогію і можна стаць ветэрынарам.
На самай справе, акрамя біялогіі, трэба веданне хіміі, рускай мовы, матэматыкі і літаратуры! А калі хочаце міграваць на Захад, то яшчэ і замежную мову прыйдзецца вывучыць.
Я прыняў рашэнне стаць ветэрынарным лекарам у 12 гадоў. Спачатку захапляўся біялогіяй, якая здавалася мне самым неабходным прадметам. Потым зазірнуў на сайт навучальнай установы, у якім рыхтуюць спецыялістаў гэтага профілю. І ўбачыў, што уступныя экзамены складаюцца з здачы экзаменаў па біялогіі, рускай мове і матэматыцы. Веды па хіміі спатрэбяцца падчас навучання.
Чаму я хачу працаваць ветэрынарам? Выбіраючы гэтую прафесію я ўпэўнены, што змагу дапамагаць усім жывёлам, гаспадары будуць шчаслівыя ад таго, што іх гадаванец вылячыцца і застанецца ў жывых, заразіўшыся страшным захворваннем — чумкой.
Малыя змогуць даглядаць за пухнатымі сябрамі, а калі захварэе іх адзін, то бацькі прывядуць гэта жывёла да мяне ў прыватную клініку, і я акажу дапамогу.
Хочацца дарыць радасць людзям, дзецям і жывёлам. Каб вочы ўсіх людзей свяціліся ад шчасця, што жыццё працягваецца! І мой выбар прафесіі осознан, я мару дапамагаць усім якія жывуць на планеце Зямля!
