Сачыненне-казка для 7 класа на тэму «Навошта трэба вучыцца»
Жыў-быў у невялікім правінцыйным мястэчку хлопчык Сеня. Вучыўся ён у першым класе. У яго была добрая і добрая настаўніца, якая вучыла чытанню, ліку, пісьму і нават малявання.
Не заўсёды вучоба давалася Сене лёгка, часам ён сутыкаўся з цяжкасцямі. Ён вельмі не любіў гэтыя цяжкасці, і ўвесь час марыў аб тым, што хутчэй скончыць вучобу. Сеня ўжо ведаў, кім хоча стаць, і думаў, што яму будзе дастаткова проста атрымаць дыплом. А працаваць ён хацеў не абы кім, а сапраўдным лётчыкам!
У школе, дзе вучыўся хлопчык, быў і камп'ютарны клас. Як-то Сеня чуў ад сваіх сяброў, што там ёсць машына, якая ведае і ўмее абсалютна ўсё. Сеня шмат разоў праходзіў міма той дзверы, але не наважваўся зазірнуць ўнутр. Але ён бачыў, што туды пастаянна заходзіць шмат вучняў з старэйшых класаў, значыць гэта праўда – кампутар дапамагае ўсім.
Аднойчы, Сеня сабраўся з духам і вырашыў паспрабаваць шчасця. Якраз падвярнуўся зручны выпадак, калі пасля ўрокаў у кабінеце нікога не аказалася. Ён нясмела пераступіў парог класа і ўбачыў блакітны мігатлівы экран кампутара. Сеня падышоў да яго, зажмурыўся і падумаў аб сваім жаданні як мага хутчэй стаць лётчыкам. Тут жа перад ім з'явіўся шлем і пальчаткі. Ён тут жа іх апрануў і апынуўся... у кабіне гэтага самалёта. Яго акружала мноства рознакаляровых лямпачак, кнопак, перамыкачоў і рычагоў. Сеня пачаў разгублена азірацца і неспадзявана закрануў нейкі рычаг. Самалёт нахіліўся ўніз і пачаў падаць.Хлопчык не на жарт спалохаўся. Ён зусім не ведаў, што рабіць.
Зямля імкліва набліжалася! Сеня зажмурыўся і закрычаў: «Мама!!!». У гэты момант ён прачнуўся. Вакол была яго пакой, і ён зразумеў, што гэта быў проста сон. З гэтага дня Сеня рупліва і старанна вучыўся. Бо лётчыкам без ведаў стаць нельга.
