Усёй сям'ёй мы адпраўляемся ў горы. На спінах важкія заплечнікі, у руках адпаліраваныя палкі, у таты на шыі вісіць фотаапарат. Не забыліся прыхапіць з сабой кацялок, спальныя мяшкі і ежу. Бедны бацька! Большасць грузу размясцілася на яго моцных плячах. Па ранішняй прахалодзе едзем на вакзал і мама купляе квіткі ў касіра. А вось і патрэбны цягнік. Падчас паездкі снедаем у вагоне і набіраецца сіл для маючага адбыцца ўзыходжання.
Выходзім на патрэбнай станцыі і перад намі разгортваецца казачны выгляд. Здалёк бачныя заснежаныя вяршыні. Схілы гор пакрытыя густымі хмызнякамі і яркімі кветачкамі. Ісці даводзіцца парачку кіламетраў. Вакол кружаць стрекозки, сонейка падымаецца вышэй і шчодра выгравае зямлю. Сцежка пачынае крута падымацца ў верх, а побач які шумеў з'яўляюцца раўчукі. Зялёная траўка становіцца вышэй і перашкаджае ісці далей. Тата стомлена выцірае пот з ілба і спыняецца пад развесистым дрэвам. Ужо некалькі гадоў мы тут ладзім біваком. Вось і сёння груз здымаецца з нашых натруженных тэл і кладзецца вакол знаёмага ствала. Мы з татам старанна ўсталёўваем палатку, збіраем сухія галінкі і будуе вогнішча. Вясёлы агеньчык разгараецца да вечара і сагравае нашы озябшие рукі. Сонца акунаецца за высокую гару і надыходзіць змрок.
Ноч у гарах надыходзіць рэзка і хутка. Поужинав, мы залазіць у спальныя мяшкі і спрабуем заснуць. Прастора запоўнена не знаёмымі гукамі: нешта сава шумна праляціць, то застрекочет цвыркун, а вось і прабег хто-то міма. Вочы зачыняюцца і надыходзіць сон. Прачынаюся з першымі крыкамі птушак - насоўваецца раніцу. Хутка выползаю з палаткі на свабоду і лез на валун. Сонца выскоквае нечакана і ўсё вакол залівае сваім святлом. Удалечыні праскакаў з каменя на камень дзікі архар, прамільгнула яшчарка. Мама паклікала да сняданку. Мыюся і з апетытам ем ежу з пахам дыму.Побач праходзяць турысты і мы спяшаемся за імі. Сёння мы вырашаемся на абследаванне пячор. Цёпла апранаемся і бярэм з бацькам ліхтарыкі. Мама не хоча ісці з намі і на дарогу дае бутэрброды і кава ў тэрмасе.
Уваход у пячору напалову завалены камянямі, прабіраемся ў лаз і аглядаем пячору. Прамень святла выхоплівае каменны столь і сцены. Ідзем далей і выходзім праз іншы лаз. Вось і прабегла час непрыкметна. Вяртаемся на стаянку і зноў рыхтуемся да сну. Раніцай вяртаемся дадому. Яшчэ адно падарожжа пакінула свой след у маіх успамінах.
