Кожнае лета бацькі адпраўлялі мяне на вакацыі да бабулі і дзядулі ў пасёлак, таму што яны працуюць у летні сезон за мяжой і не могуць надаваць мне час. Адзіным маім забаўкай кожны летні дзень была вылазка на рэчку з сябрамі або паход на тую ж рэчку з дзедам, каб парыбачыць. Але гэта лета аказалася зусім не такім, як раней.
Мама і тата скончылі працу па кантракце, атрымалі грошы і, першым абавязкам, спыталі ў мяне, якой бы падарунак я хацеў ад іх атрымаць. Я сказаў, што мару паехаць на мора. Яны адразу ж пасадзілі мяне за манітор кампутара і сталі выбіраць курорт на марскім узбярэжжы. Наш выбар спыніўся на невялікім курортным гарадку на ўзбярэжжы Чорнага мора. Да нас далучылася яшчэ мая хросная з мужам і сынам, які на год старэйшы за мяне і ходзіць са мной у адну школу.
Я з нецярпеннем чакаў ад'езду. Разам з мамай хадзіў на вакзал купляць квіткі, дапамагаў здзейсніць неабходныя пакупкі. І вось надышоў дзень нашага ад'езду. Мы сабралі валізкі, выклікалі таксі і паехалі на вакзал. Там нас ужо чакала хросная са сваёй сям'ёй.
Ехаць цягніком нам давялося цэлых васемнаццаць гадзін. Мы з Мішкам гулялі ў даміно, а бацькі «травілі» анекдоты і гулялі ў карты. Час праляцеў незаўважна, і вось мы ўжо прыбылі на месца. Тут мама загадзя зняла ў арэнду домік на тыдзень. У доме было два пакоі, у кожнай з якіх размясцілася па сям'і. Гэтак жа тут была вялікая кухня і ўсе неабходныя зручнасці.
Прыбылі мы ў дзесяць гадзін раніцы, так што ледзь расклаўшы чамаданы, пайшлі да мора. Выгляд быў выдатным: ціхая марская роўнядзь разлівалася за лінію гарызонту, гарачы пясок «раставаў» пад нагамі, а пякучае сонца ослепляло і прыемна пронзало скуру сваімі прамянямі.
Дзень быў перапоўнены ўражаннямі. Мы купаліся ў моры, фатаграфаваліся з удавам і малпай, елі пахлаву і марожанае. Увечары бацькі зрабілі шашлыкі. Да позняга вечара мы сядзелі ў двары, гулялі ў валейбол, даміно і проста выдатна праводзілі час.
Вялікую частку часу мы праводзілі на пляжы, але яшчэ паспелі павесяліцца ў аквапарку, пакатацца на атракцыёнах, паспрабаваць шмат прысмакаў, якіх у горадзе не купіць.
