Кожны з нас выдатна разумее, што да дарослых трэба ставіцца паважліва. Я прытрымліваюся гэтага меркавання, і шаную людзей старэйшых за сябе.
Аднак адразу ж хочацца адзначыць, што стаўлюся з павагай толькі да тых дарослым, якія сапраўды гэтага заслугоўваюць. Думаю многія з маіх аднагодкаў, гатовыя мяне падтрымаць. Па-мойму, думку, паважаць і шанаваць можна толькі годных людзей.
З дзіцячых гадоў бацькі і настаўнікі выхоўваюць у нас добрыя і добрыя рысы характару, павагу да дарослых як раз ставіцца да іх. Часам мне нават крыўдна, чаму дарослых варта шанаваць, а дзяцей паважаць не абавязкова. Бо ўсе мы людзі, і заслугоўваем добрага стаўлення з боку навакольных.
Вядома, я разумею, дарослыя больш мудрыя і дасведчаныя, яны многае пабачылі ў жыцці, вось і патрабуецца да іх пэўнае стаўленне. Радуе той факт, што калі я повзрослею і буду годным грамадству чалавекам, мяне таксама будуць шанаваць і паважаць.
Заўсёды на вуліцы па дарозе ў школу або з яе, я вітаюся з суседскімі бабулямі і іншымі знаёмымі. Я лічу, што выхаваны чалавек павінен павітаць сваіх знаёмых пры сустрэчы. І мяне заўсёды засмучае, калі дарослы чалавек не вітаецца ў адказ. Такіх людзей я лічу не выхаванымі, думаю, што ніякага павагі з боку дзяцей яны не заслугоўваюць. Гэтыя асобы надаюць дрэнны прыклад школьнікам. А бо менавіта дарослыя людзі, павінны паказваць нам, як быць добрым чалавекам.
Павага справа добрае, аднак, незалежна ад узросту яго трэба заслужыць. Асабліва я цаню і пачытаю, сваіх бацькоў і настаўнікаў.
|
