Даўно людзі заўважылі, што чалавек любіць фізічны праца хварэе рэдка, а вось абібок пастаянна скардзіцца на здароўе. Звязана гэта з тым, што наш арганізм мае патрэбу ў пастаянным руху і нагрузках. Калі гэтага не адбываецца, то назапашаная энергія адкладаецца ў выглядзе тлушчу на будучыню і мы пачынаем губляць здароўе.
Вось, напрыклад, мае бацькі. І мама і тата пастаянна робяць якую-небудзь працу і толькі зрэдку прысаджваюцца адпачыць, не кажучы ўжо пра тое, каб гадзінамі сядзець без толку каля тэлевізара. Таму яны сухощавы і не маюць лішку вагі. Я часта назіраю за татам і мамай з боку і спрабую браць з іх прыклад для наступнай жыцця, якую таксама хачу пражыць без хвароб.
Няма чаго і казаць, што на маме ляжыць шмат працы па хаце. Яна ўсё паспявае: абудзіць нас з татам рана раніцай, накарміць, прасачыць за адзеннем, яшчэ і самай своечасова патрапіць на працу. У яе нялёгкіх хатніх абавязках я і тата стараемся дапамагчы як можам. Нават калі ў мамы з'явяцца лішнія хвіліны для адпачынку, то яна і тут бярэцца за шыццё. Для пачатку мама вельмі асцярожна і добрасумленна робіць меркі для будучага крою, потым усё акуратна выразае, сшывае рукамі, некалькі раз прымярае і толькі затым піша ровненькими шыўкамі на швейнай машынцы. Усё ў яе атрымліваецца спорна і без шлюбу. Часцей за ўсё яна шалюе мяне, і я з захапленнем прыкідваю на сабе абноўку і радуюся гатовай штучкі. Швейную машыну тата купіў маме з электрычным прывадам, з-за чаго шые яна маментальна ў хуткасным рэжыме. Праз дзянёк або іншы ў мяне з'яўляецца новенькая кашуля або шорты на зайздрасць усім навакольным.
Тата таксама нязменна паглынуты хатнім цяжкасцю. Бо мэбля, сантэхніка і іншыя прыстасаванні маюць патрэбу ў моцных, ўмелых мужчынскіх руках. Тут мне таксама не сядзіцца на месцы, нават калі мама патрабуе прымеркі абновы. Бо цікава зазірнуць у "вантробы" пыласоса або самастойна закруціць разладзіла шрубу. Для ўсіх гэтых спраў у таты маецца спецыяльны інструмент, ды і працуе ён слесарам на вытворчасці. Дзякуючы свайму вопыту і навыкам тата ўсё робіць па хаце хутка і з уменнем. Гэтыя якасці ён намагаецца прышчапіць і мне.Вось чаму лёгкую і не асабліва цяжкую працу папа давярае маім яшчэ не вельмі ўмелым рукам. Даводзіцца напружана папрацаваць, але навыкі прыйдуць з часам.
Я таксама хачу плённа працаваць у сваёй жыцця і займацца фізічнай працай не толькі для здароўя, але і на карысць свайго каханага айчыны і будучага дома.
