Пятница
17.05.2024
05:07
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 1
Гостей: 1
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 7-ы клас

Сачыненне водгук на апавяданне Я. Л. Івашкевіча "Гібель Ікара"


Абыякавасць - наколькі сур'ёзна ва ўсе часы грамадства хварэе на ім. Падставай напісання апавядання, паслужыла падзея, якое адбылося на вачах пісьменніка ў 40-е гады мінулага стагоддзя. У акупаванай фашыстамі Польшчы, адзін хлопчык ішоў па вуліцы польскага гарадка і чытаў кнігу; нечакана побач з ім спынілася машына Гестапа, хлопчыка на вачах мінакоў схапілі і запіхнулі ў яе. Машына з'ехала, ну а людзі як ні ў чым не бывала пайшлі далей па сваіх справах.

Што здарылася з хлопчыкам, няцяжка здагадацца, хутчэй за ўсё яго ці па-зверску закатавалі ў засценках Гестапа, або адправілі ў фашысцкі канцлагер, дзе ён, напэўна, загінуў. Абыякавая натоўп,- гэта вечнае з'ява; у прыклад аўтар аповеду прыводзіць твор галандскага мастака Пітэра Брэйгеля пад назвай "Падзенне Ікара". У гэтай карціне мастак адлюстраваў абыякавы, вольны, спакойны гарадок, у якім людзі займаюцца сваімі звычайнымі справамі;хто-то арэ зямлю, хто-то пасе жывёлу, а адзін проста сядзіць на беразе, і яму, як зрэшты, і ўсім астатнім насельнікам горада,- няма справы да якія тырчаць з вады ног загінулага юнака.

Наша сучаснае грамадства, ні чым не лепш тых персанажаў з карціны Брэйгеля і аповяду Івашкевіча. Кожны жыве сваім жыццём, ідзе па сваіх справах, не заўважаючы чалавечай трагедыі; на нашых вачах гінуць людзі, магчыма вялікія і таленавітыя, нам няма да гэтага справы, і няма нам справы да любога чалавека, хто не ўваходзіць у кола нашых інтарэсаў. Паглядзім ўважліва на карціну Брэйгеля, - людзі працуюць, думаюць пра сваё, а адзін сядзіць на беразе мора і, магчыма, марыць, зусім не заўважаючы гібелі іншага чалавека.

У наш час таксама ёсць людзі міма якіх мы праходзім, бяздомныя, жабракі,- пагадзіцеся глядзяць на нас іншымі вачыма. Што тычыцца апавядання; няма даўно гестапа, хлопчык, напэўна, загінуў у канцлагеры фашыстаў, але што-то ўсё-ткі засталося ад гэтага сюжэту,- гэта абыякавае стаўленне людзей адзін да аднаго, "чалавек - чалавеку воўк" і "мая хата з краю",- не сталі жорсткімі прыказкамі, а жыццёвай пазіцыяй жорсткага грамадства.


Категорія: 7-ы клас | Додано: 21.10.2017
Переглядів: 1186 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar