У нашай школе часта праходзяць вясёлыя і патрэбныя мерапрыемствы. Гэтаму настаўнікі надаюць асаблівую ўвагу і стараннасць. Вучні таксама зацікаўлены правесці час з выгадай, ды яшчэ і пацешыцца ў гульнях і конкурсах. Апошнім нашым святам была масленіца. Гэта народнае гулянне мы зрабілі ў лепшых традыцыях нашай краіны, ды так, што гулянне ўрэзалася ў памяць на доўгі час.
Усе сабраліся ў вялікім і прасторным актавай зале маёй школы. Кожны клас загадзя і старанна адрэпетаваў вершы прыпеўкі да гэтай падзеі. Самых прыгожых дзяўчат выбралі агульным галасаваннем на ролю Вясны, Масленіцы і Зімы. Не абышлося без стомных рэпетыцый, бо вечар меўся быць масавы, так і запрошаных даст таксама было шмат. Таму ўсім не хацелася ўпасці ў бруд тварам. Мы часцяком подглядывали за супернікамі і з нецярпеннем чакалі дня, калі наступіць будучае дзейства.
І вось гэты дзень настаў. Была пятніца, але ўсё па асабліваму принарядились, апрануліся ў нацыянальныя касцюмы, нават неахайны выгладили сваю форму і прычасалі. Атрыбут свята - бліны, былі прыгатаваныя ўдзельнікамі конкурсу яшчэ напярэдадні дома. Цяпер гэтыя смачныя аладкі, нагадваюць сонейка, красаваліся ў шырокіх стравах і блюдцах, на разносах і проста ў талерках. Іх было так шмат, што з'есці ўсё было проста не рэальна. Было прынята рашэнне аддаць частку страў у суседні дзіцячы садок, дзе дзеці змогуць таксама паспрабаваць кулінарныя шэдэўры нашых умельцаў.
Але перш чым наесціся да адвалу бліноў, кожны клас паказаў сваю конкурсную праграму. Тут былі і пацешныя рускія танцы і вершы, декламируемые вопытнымі чытальнікамі, і заливистые песні на народныя тэмы. Нам усё моцна спадабалася, а пляскалі так, што далонькі захварэлі. Затым усе ўзяліся за ручкі і сталі кружыць карагод, праводзячы Зіму, якая зусім не хацела сыходзіць, нават спатыкнулася і ўпала. Весялосьць пры гэтым было усеагульным, нават дарослыя пасмяяліся да ўпаду. Паспрабаваўшы бліноў адзін у аднаго, школьнікі разышліся па сваіх класах і зладзілі сапраўднае, ўсеагульны чаяванне. Гарачы чай быў вельмі дарэчы, бо ўсім захацелася піць і есці. Да рускай ежы, па звычаю, раздалі алей, смятану і нават варэнне. Чай пілі з кубкаў і блюдечек.
Пераможцам раздалі прызы і падарункі. Усё скончылася кірмашом. Ўмельцы змаглі прадаць свае творы ў рускім стылі. Я купіў матрошку і лубок. Цяпер яны красуюцца дома і нагадваюць пра выдатна праведзеным часе.
