Понедельник
06.05.2024
06:57
Новыя сачыненні
Майстар і Маргарыта – раман пра справядлів...

Цёмныя алеі І. А. Буніна як спосаб паказац...

Філасофія Л. Н. Талстога ў аповядзе «Пасля...

Паядынак – аповесць А. І. Купрына, якая ад...

Чаму я хачу быць паліцыянтам?

Які падарунак лепш за ўсё?

Піянерскі лагер

Лета 2023 года

Ліст для бацькоў, чаму мне трэба завесці ш...

Радзіма

Форма входа

Статыстыка

Онлайн всего: 3
Гостей: 3
Пользователей: 0

Школьныя сачыненні
Галоўная » Твори » 7-ы клас

Уменне дараваць


Сачыненне для 7-га класа на тэму «Уменне дараваць»

На жаль, кожны з нас, знаемы пачуццём крыўды. Бо ў незалежнасці ад узросту, і нават сацыяльнага становішча нас крыўдзілі.

Пакрыўдзіць чалавека можа што заўгодна. Нас вельмі хвалююць дрэнныя словы, якія сказаныя ў наш адрас. Нам становіцца вельмі крыўдна, калі хто-то недаацэньвае нашы справы. Дадзены спіс можна пералічваць да бясконцасці. Такая жыццё, і кожны падвяргаецца крыўдзе.

Часам здараецца так, што нас крыўдзяць цалкам выпадкова, без злога намеру. Проста так атрымліваецца, але, тым не менш, нам ад гэтага не становіцца лягчэй.

Звычайна пачуццё крыўды праходзіць даволі хутка, калі наш крыўдзіцель прамаўляе словы прабачэнні і раскаяння ў зробленым.

Вельмі цікава, адно слова, прабач, прымушае нас забыцца аб крыўдзе, нібы яно чароўнае.

Але, на жаль, не кожны той, хто пакрыўдзіў, мае смеласць, вымавіць гэта добрае і чароўнае слова прабач. Мне здаецца, калі чалавек змог нанесці крыўду, то і папрасіць прабачэння ён павінен умець.

Што ж рабіць і як жа быць, калі крыўдзіцель і не думае прамаўляць словы прабачэнні. У такіх выпадках, варта падумаць над яго паводзінамі, і падумаць, чаму ж ён вас пакрыўдзіў. Бо, магчыма, ён і не хацеў гэтага рабіць. Але ў любым выпадку, калі знаходзіш тлумачэння дзеянням крыўдзіцеля, на душы становіцца лягчэй, і боль ад крыўды застаецца не гэтак пранізлівай.

Мне здаецца, мы павінны выхоўваць у сабе такую якасць, як уменне дараваць. Бо пры гэтым наша жыццё стане лягчэй. Дараваўшы крыўдзіцеля, мы супакойваецца і самі, душа знаходзіць супакой. Пасля таго, як крыўда нас пакідае. Мы атрымліваем пазітыўныя эмоцыі і становімся проста шчаслівымі.

Жыць доўгі час з пачуццём крыўды, не гэтак карысна для нас. Я лічу, што заўсёды трэба імкнуцца дараваць. Але пасля гэтага не варта мець цёплыя адносіны з тым, хто вас пакрыўдзіў наўмысна.

Вядома, у лепшым выпадку хацелася б, каб у нашым жыцці было менш крыўдаў. Бо крыўда нікому не прыносіць шчасця.

Я часта думаю пра тое, чаму людзі крыўдзяць адзін аднаго. Бо гэта непрыемна нікому з іх. Але, напэўна, такая чалавечая сутнасць.


Категорія: 7-ы клас | Додано: 16.10.2018
Переглядів: 808 | Рейтинг: 0.0/0


Всього коментарів: 0
avatar