Успрыманне свету дзіцяці дарослым у аповедзе І. Буніна "Лічбы"
7 клас. Сачыненне на тэму "Успрыманне свету дзіцяці дарослым у аповедзе І. Буніна "Лічбы".
Дзяцінства. Выдатная пара жыцця чалавека, якая здольная дарыць чараўніцтва і казку. Менавіта гэтая важная прыступка ў жизнестановлении чалавека шмат у чым вызначае будучага члена грамадства. Як прыгожыя мары дзіцяці! Яны рэзка адрозніваюцца ад патрэбаў ў дарослым свеце. Менавіта дзіця здольны стварыць у сваім свядомасці вобразы фантастычных герояў, неймаверных падарожжаў, якія былі поўныя гераізму і адвагі, страшных небяспек і пышных перамог. Менавіта ў гэты далікатны перыяд мы ўяўляем сябе прынцамі і прынцэсамі, рыцарамі і графинями, касмічнымі абаронцамі і добрымі феямі.
Свядомасць дзіцяці яшчэ не апаганеныя праблемамі дарослых і яно прадукуе яркае ўспрыманне свету. У дзяцінстве ўсё здаецца такім рэальным і цалкам рэалізуюцца. Мы можам свята верыць, што, калі вырасцем, станем касманаўтамі, падарожнікамі, прэзідэнтамі, мастакамі. Вядома ж не буду адмаўляць, што некаторым людзям атрымоўваецца ўвасобіць свае мары ў рэальнасць, але большасць з нас сутыкнуцца з дзікім і цяжкай працай, які будзе прыносіць нам невялікі даход, з цяжкасцямі ў пошуку сваёй "прынцэсы ці прынца", з тым, як складана вырасціць і выхаваць годнага нашчадка... Але гэта будзе потым... А цяпер - мы яшчэ пакуль гарэзлівыя дзеці, якія часам не хочуць вучыцца, выконваць хатнюю працу, дапамагаць бацькам па хаце. І гэта здаецца вялізнымі цяжкасцямі ў нашай, нібыта, нялёгкай дзіцячай лёс.
Выдатнай ілюстрацыяй противоположения дарослых і дзяцей з'яўляецца аповяд І. Буніна "Лічбы". Аўтар захацеў наглядна прадэманстраваць трагедыю неразумення паміж людзей двух зусім розных узростаў. Ён тонка адзначыў розніцу ўспрымання свету дарослымі і дзецьмі, якія, кажучы на адным і тым жа мове, зусім не разумеюць дыялекты адзін аднаго. Дарослыя часцяком зусім не могуць зірнуць на свет дзіцячымі вачыма. Яны цвёрда перакананыя, што і ў юным узросце ўсё бачылі менавіта так, як цяпер. Ім проста не дадзена ачысціць сваю свядомасць ад шэрасці, якая прыйшла з узростам.Некаторыя дарослыя, разумеючы, што іх адносіны з дзецьмі заходзяць у тупік, імкнуцца зноўку вучыць мову дзіцяці, робяць велізарныя намаганні над сабой для таго, каб зноў пранікнуцца дзіцячымі эмоцыямі і патрэбамі.
У аповядзе "Лічбы" прадстаўлена дзве розныя пункты гледжання дзядзькі і яго пляменніка. Ён перадае свае ўласныя перажыванні з нагоды таго, што адбываецца і выразна аналізуе пазіцыі абодвух бакоў.
Бунін выдатна дэманструе ў сваім аповядзе, што лепшае выхаванне дзіцяці - выхаванне любоўю.
