Усведамленне неабходнасці суперажывання ў аповядзе А. П. Платонава «Юшка»
Герой апавядання "Юшка"- працаваў у кузні памочнікам галоўнага спецыяліста. Стары неаднаразова выклікаў у навакольных беспрычынную агрэсію. Яўхім, альбо ж, як празвалі яго людзі, Юшка, быў маленькі, хударлявы, а на яго морщинистом твары не было вусоў і барады, там толькі дзе-нідзе раслі рэдкія белыя валасінкі. А вочы яго былі светлымі, як у сьляпца, што адпуджвала навакольных.
Юшка атрымліваў заробак на працы, аднак пастаянна насіў адну і тую ж заношенную вопратку. Недасканалы выгляд старога выклікаў раздражненне ў дзяцей і дарослых. Дзеці часцяком яго падзелі, маглі кінуць у яго чым-тое, а маглі проста штурхнуць. Ён зусім не супраціўляўся і гэта раздражняла навакольных яшчэ больш. Яны не разумелі, як жывы чалавек можа захоўваць спакой у такіх сітуацыях.
Дарослыя мала чым адрозніваліся ад дзяцей. Яго спакой і безуважнасць часцяком выводзілі мужчын з сябе і яны яго білі, а гаспадарская дачка ў такія моманты яму спачувала і думала, што лепш бы ён памёр, каб не мучыцца.
Навакольныя ненавідзелі яго і крыўдзілі, а ён жа любіў свет і людзей.
Людзі не разумелі гэтага, але адчувалі, што з-за любові, якая перапаўняла старога, ён узвышаўся над імі, і гэта яшчэ больш ім не падабалася.
Да ўсіх бедаў, Юшка быў хворы і гэтая хвароба ператварыла яго ў старога хутчэй, чым меркавалася. Кожны год летам з-за хваробы Юшка сыходзіў на месяц з працы ад гаспадара і адпраўляўся ў вёску да сваякоў, але ніхто не ведаў, куды менавіта. Юшка любіў прыроду і заўсёды быў у гармоніі з ёй.
З кожным годам мужчына станавіўся ўсё слабей. Адзін раз ён паспрабаваў запярэчыць агрэсіўнага мінаку, сказаць, што нічога дрэннага не зрабіў навакольным, за гэта ён і паплаціўся жыццём.
На пахаванне мужчыны прыйшлі ўсе, нават тыя, хто над ім пастаянна здзекаваўся і без яго стала жыць на парадак горш. Юшка памёр, а дабрыня, якую ён выдаваў, не знікла, яна засталася ў учынках і пачуццях яго дачкі.
|
| Категорія: 7-ы клас | Додано: 20.10.2019
|
| Переглядів: 394
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
