Сёння мы знаходзімся ў пераходным узросце. Гэта значыць, з дзіцячых гадоў мы пераходзім у юнацтва. У дадзеным узросце фармуецца наш характар, і ад таго, якія рысы характару мы выхавалі сёння ў сабе, залежыць наша будучыня светапогляд. Менавіта цяпер мы павінны выхаваць у сабе станоўчыя якасці, і пазбавіцца ад адмоўных якасцяў.
Адным з лепшых станоўчых якасцяў можна лічыць шчодрасць. З дзіцячых гадоў, бацькі вучаць нас не быць прагнымі, бо дадзеная рыса характару зусім не ўпрыгожвае чалавека. Калі наадварот, шчодрасць лічыцца адным з самых добрых якасцяў чалавека. Але мне здаецца, нельга блытаць шчодрасць з багаццем.
Я заўсёды дзялюся сваімі сябрамі прысмакамі і цацкамі. Мае таварышы таксама даюць мне свае цацкі і часта частуюць прысмакамі. І гэта вельмі прыемна, уявіце, калі б я быў прагным, ніхто з маіх сяброў не дзяліўся са мною сваімі багаццямі.
Да таго ж, прагных людзей ніхто не паважае і не любіць. Мне падабаецца абменьвацца з сябрамі сваімі цацкамі. Бо менавіта дзякуючы гэтаму я маю магчымасць пагуляць і іх з цацкамі. Тым самым мне здаецца, такі абмен выгадны і карысны кожнаму з сяброў.
Галоўнае, што ў выніку, кожны з нас застаецца са сваім дабром. Асабіста мне, бацькі ніколі не забараняюць даваць свае цацкі сваім сябрам. Думаю, таты і мамы маіх таварышаў таксама не супраць таго, што іх дзеці дзеляцца з сябрамі цацкамі.
Яшчэ мне здаецца, што з чужымі цацкамі трэба гуляць асцярожна, і ні ў якім разе не ламаць ні сваё дабро. Хоць варта адзначыць, што не толькі чужое, але і сваё сардэчна патрабуецца берагчы.
