Я вучуся ў восьмым класе і мне вельмі пашанцавала з класным кіраўніком. Завуць яе Вераніка Іванаўна. Гэта вельмі актыўная жанчына сарака гадоў. Кожны год у пачатку летніх вакацый яна арганізоўвае для нашага класа сумесны адпачынак на некалькі дзён. Вось і гэтым летам мы паехалі адпачываць на турбазу. Яна знаходзіцца ў недалёка ад горада ў суседнім пасёлку, на беразе ракі. Гэты пасёлак знакаміты вялізнымі і густымі лясамі. Натуральна, мы папрасілі нашага класнага кіраўніка аповесці нас на экскурсію ў лес. Так як лес ніхто не ведаў, настаўніца папрасіла мясцовага жыхара пайсці з намі.Гэта было захапляльна. Мы ішлі па притоптанным сцежках, якія «змейкай» ўцякалі ў глыбіню лесу. У абодва бакі ад сцежкі раскінуліся пышныя кусты з ягадамі, высокія дрэвы, на якіх спявалі птушкі. Такой прыроды я ніколі раней не сустракаў. Гэта вельмі прыгожыя расліны. Пакуль мы ішлі да лужку, па дарозе нам сустрэўся заяц. Ён бег па палянцы, якая была густа ўсыпана суніцамі.
Неўзабаве мы знайшлі падыходнае месца для пікніка. Паляна была досыць вялікая, акружаная высокімі дрэвамі і неабсяжнымі кустамі. На яе росту вельмі высокая трава, па якой, здавалася, ніколі не хадзілі людзі. Мы расклалі пакрывалы, зрабілі бутэрброды і развялі невялікі вогнішча. Цэлы дзень мы гулялі ў гульні, бегалі і скакалі, і, што самае цікавае, зусім не стаміліся. У гэтым лесе настолькі свежае паветра, што ты адчуваеш як ён пры ўдыху раствараецца ў цябе. А неба тут высокае-высокае і ярка-блакітнае. Дзень праляцеў непрыкметна.Мясцовы жыхар добра ведаў усе сцяжынкі ў гэтым лесе і мы папрасілі яго паказаць нам хаця б некалькі полянок з рознымі раслінамі. Вяртаючыся з лесу, мы некалькі разоў збочвалі. Першы раз мы выйшлі на паляну, дзе было вельмі шмат суніцы. Мы яе сабралі, у кошык. Потым яшчэ рвалі ягады, па падказцы нашага «экскурсавода» можна ёсць.
Далей па шляху мы павярнулі направа ў самую гушчыню лесу, дзе пад дрэвамі было вельмі шмат велізарных белых грыбоў. Мы назбіралі іх у дзве кошыкі. Практычна на выхадзе з лесу раскінулася лужок з разнастайнымі дзікімі кветкамі. Хлопцы сабралі кветкі і зрабілі велізарны букет нашай настаўніцы. Вечарам мы зварылі суп з грыбоў на вогнішчы, гэтак жа мы іх запякалі над вогнішчам, і «на дэсерт» елі суніцу і ягады. Гэта быў незабыўны дзень і лепшы адпачынак на прыродзе.
