Апавяданні дарослых аб сваім дзяцінстве
Мой дзядуля часта любіў успамінаць пра дзяцінства. Часам гэтыя размовы працягваліся гадзінамі, але час ляцеў непрыкметна, так як я лічыла, што няма нічога лепшага, чым гісторыі ад дзеда. Больш за ўсё мне спадабалася гісторыя пра раннім дзяцінстве дзеда. Ён распавядаў пра тое, як пасля вайны ён стаў круглым сіратой, а яму было толькі пяць гадоў. Дзядулю было вельмі цяжка выжываць у гады пасля вайны. Ужо ў пяць гадоў ён мог сам здабываць ежу і зарабляць грошы на кавалачак хлеба. Часам яму дапамагалі суседзі, але гэта было вельмі рэдка. Дзядулю акружала толькі адзінота ў пустым доме.Але аднойчы адбыўся такі выпадак, які цалкам перавярнуў ўсю яго жыццё.
Як-то раз па дарозе на поле, дзе пасвіў авечак і кароў, дзед знайшоў птушку з падбітым крылом. Скончыўшы сваю працу, ён узяў птушачку і прынёс яе дадому. З гэтага моманту дзядуля больш не быў адзінокі. Праз некалькі гадоў праз ён ужо падрос, навучыўся жыць і ўтрымліваць сябе. Жыццё пачало паціху наладжвацца, але да гэтага часу дзядуля быў адзін, толькі толькі тая маленькая птушачка, якая была з падбітым крылом, радавала яго. Неўзабаве ён пераехаў у новы дом, але часам яму ўсё ж хацелася наведваць месцы, дзе прайшло яго цяжкае, поўнае болю, дзяцінства.Дзед часам заходзіў у свой стары, амаль разбураны дом, у якім дагэтага часу жыла тая самая птушачка яго дзяцінства. Ён зразумеў, што менавіта гэтая птушка прынесла яму шчасце, не дала застацца аднаму ў пустым доме.
Дзядуля і па гэты дзень распавядае гэтую гісторыю, як-быццам гэта адбылося зусім нядаўна. Бо ён памятае ўсё, і тое поле, і свой дом, і як яму даводзілася выжываць, і птушачку, не якая дала яму застацца ў адзіноце.
Я памятаю, што кожны раз, калі дзядуля распавядаў аб сваім дзяцінстве, у яго наварочваліся слёзы, ды і я не магла стрымліваць сябе, і слёзы самі цяклі па шчоках.
На жаль, мой дзядуля памёр, але памёр моцным, мужным, адважным чалавекам. І жыццё яго не зламала, а зрабіла яшчэ мацней. Такіх людзей, як ён, напэўна, не засталося, але хацелася б верыць, што гэта не так, бо калі б людзі былі толькі з такімі якасцямі, як у майго дзядулі, то свет быў бы нашмат лепш.
|
| Категорія: 8-ы клас | Додано: 22.10.2017
|
| Переглядів: 1972
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
