Палатно. П. Канчалоўскага "Персікі" на першы погляд нічога асаблівага не ўяўляе. Падумаеш, сем пладоў у кошыку ляжаць. Але пры больш блізкім разглядзе карціна аказваецца выдатнай і ўражлівай. Гэта адзначылі многія спецыялісты.
На нацюрморце. П. Канчалоўскага адлюстраваны стол, накрыты блакітны абрусам і ляжаць на ёй пладамі персіка. Яны не вельмі буйныя, затое паспелі і перапоўненыя сокам. На гэта паказвае вызначана іх яркі і інтэнсіўны колер. Мастак старанна і ўмела ужыў менавіта тыя тоны, якія найбольш дакладна паказваюць на ступень сталасці адлюстраваных садавіны. Тут прадстаўлены ў багацці пералівы чырвоных, жоўтых, бардовых і фіялетавых фарбаў. Канчалоўскі з любоўю пазначыў кожны водбліск, плямка і складочку.Пры абавязкам сузіранні пачынае здавацца, што персікі напаўняюць чароўным водарам усе прастору карціны і просяцца іх пакаштаваць.
Усяго на палатне размешчана сем садавіны - чатыры на століку і тры ў кошыку. Мініяцюрная плетенка заслана вялізнымі лісцем зеляніны. Клапатлівы садоўнік зрабіў гэта для таго, каб персікі працяглы час не гублялі свой прывабны выгляд і захавалі свежасць духмянасьці. Кошык свабодна змясціла б усе плады, але мастак разьмясьціў іх частка на стале для перадачы гледачу іх агульнага выгляду, так бы мовіць ва ўсёй красе. Пляценне кошыкі акуратна і дэталёва прамаляваныя з выкарыстаннем светлых, бэжавых і карычневых тонаў.Калі ўважліва прыгледзецца да яе, то становіцца бачным тое, што пляценне выраблялася сваімі, не вельмі ўмелымі рукамі. Гэта яшчэ мацней адзначае самабытнасць і натуральнасць намаляванага нацюрморта. Стол пакрыты голубенькой настольнікам. П. Канчалоўскі не дарма абраў для яго менавіта гэты кантрасны колер. На гэтым заднім плане персікі ўспрымаюцца асабліва натуральна і звычайна. Так і хочацца працягнуць руку, памацаць пяшчотны аксаміт іх скуркі, паднесці да твару і адчуць знаёмы пах, а затым спазнаць мякаць фрукта.
На другім плане можна ўбачыць частка акенца. Яно намалявана такімі фарбамі, якія паказваюць, што ўжо зусім завечерело і хутчэй за ўсё збор ўраджаю адбываўся пад вечар, калі дзённай спёка ўжо убавился. Гледзячы на гэта твор, хочацца паехаць на дачу і асабіста сабраць чароўныя дары пладовых дрэў, напоенных энергіяй сонца, спазнаць іх і адпачыць у сенцы прахалоды разгалістай кроны.
