Аптымізм у ваеннай паэме «Васіль Теркин» А. Т. Твардоўскага
Пісьменнікі франтавога часу і тыя аўтары, якія былі сучаснікамі, якія прайшлі ВАВ паэтаў, заўсёды з асаблівай чуласцю ставяцца да сваіх твораў. Не з'яўляецца выключэннем з гэтага правілы пісьменнік і паэт А. Т. Твардоўскі. Пяру аўтара належыць шмат твораў, але адным з значных у яго творчасці з'яўляецца паэма «Васіль Теркин».
Аўтар здолеў адлюстраваць вясёлага і бравага салдата. Васіль падбадзёрвае іншых таварышаў па службе. Ён ніколі не сумуе. Гэта дапамагае ўзводу лягчэй пераносіць нягоды ваеннага жыцця. Праз вобраз Васіля аўтар паказвае абстаноўку, дзеліцца сваімі думкамі. Васіль просты для разумення, што прыцягвае да яго заўсёды.
Паэма прасякнута аптымізмам і верай салдат у перамогу. Няма ніякага пафасу ў дрэнным сэнсе гэтага слова. Усё дарэчы. Теркин не строіць з сябе героя, хоць і ў атацы адважваўся. Яго адвагу паважаюць калегі. Аднак яшчэ больш Васю любяць і цэняць за яго ўменне падтрымаць у цяжкі момант.
Паэма напоўнена аптымізмам, без якога ў жыцці нельга. Вера ў лепшае, падтрымка блізкіх – гэта тая сіла, якая здольная на многае ў жыцці. ВАВ як страшная вайна, якая забрала многія жыцця, палохала нават смелых воінаў. Васіль падбадзёрваў салдат, дазваляючы ім верыць у перамогу. Таму вобраз Цёркін паказвае бестурботнага салдата, здольнага перамагаць страхі верай у светлую будучыню.
Добрая жарт заўсёды дапаможа. Гэтага прынцыпу прытрымліваўся Васіль. Ён не проста кажа што-то, а дарэчы жартуе. І кожная яго прибаутка дабра, як і сам адважны Теркин. Таму салдатам спакойна з Васем. Вось такі сапраўдны рускі салдат: увасабленне гонару, адвагі і ўменні падтрымаць словам і справай.
