Беднымі прынята называць людзей, у якіх няма магчымасці набыць вопратку і ежу ў патрэбным колькасці. Хоць, на самай справе, дадзенае паняцце занадта расцяжнае. Кожны судзіць аб беднасці, зыходзячы з уласнага дабрабыту. Магчыма, больш забяспечаныя людзі назавуць беднымі тых, хто ездзіць на айчынных аўтамабілях і жыве ў невялікіх кватэрах. Відаць, гэтым людзям не зразумець, што не ўсе могуць быць багатымі.
А вось я, як і многія іншыя людзі, выдатна разумею, што бедныя людзі ў першую чаргу пазбаўленыя здаровага і правільнага харчавання, у іх адсутнічае нармальнае жыллё.
Часта я задаюся пытаннем, чаму ж з кожным днём, колькасць бедных расце. Напэўна, усё гэта звязана з тым, што людзям не хапае нармальнай працы з добрай зарплатай. Сапраўды, як бы людзі не стараліся, не працавалі, усё роўна ў многіх сем'ях вельмі дрэнна з грашовымі сродкамі.
Добра, што наша сям'я не адносіцца да разраду бедных, але гэта, па-мойму, думку. Мае бацькі працуюць у раённым цэнтры на вялікім заводзе, атрымліваюць нядрэнныя грошы. Мы жывем у вялікім доме, ямо смачную ежу. Бацькі часта купляюць нам абноўкі. Але наша сям'я не мае магчымасці адкладваць грошы. Як кажуць дарослыя, мы жывем ад зарплаты да зарплаты. Верагодна для каго-то, мы таксама лічымся беднымі. Але галоўнае мы заўсёды сытыя і абутыя.
Вельмі цяжка быць бедным. Бо ўсе любяць смачна паесці і прыгожа апранацца. Я лічу, каб як-то змагацца з беднасцю, неабходна пастаянна працаваць. Бо інакш беднасць перарасце ў галечу.
|
