Сачыненне на тэму «Чаму дрэнна быць лянівым», 8-ы клас
Чалавек – істота лянівае. Гэта агульнапрызнаны і бясспрэчны факт. Я не спрабую нейкім чынам высмеяць гэта. Насупраць! Дзякуючы ляноты чалавецтва ўступіла далёка наперад у сваім развіцці. Аблегчыць сабе жыццё, мы ўдасканальвалі розныя галіны навук. Хіба гэта не выдатна? Калі б не лянота ў сэрцах навукоўцаў, то аб сучасных мегаполісах нават ніхто б і не заікнуўся. Аднак, толькі адукаваны і мэтанакіраваны чалавек здольны пусціць гэтак адваротную рысу характару ў патрэбнае рэчышча. Канвертацыя ляноты ў нешта карыснае не адбываецца без пэўных намаганняў. Гэта варта запомніць надоўга.Што ж з нагоды майго стаўлення да ляноты?
Я мяркую, кожны сутыкаўся з тым, што па раніцах цела літаральна прыліпае да ложка. Для некаторых людзей ўстаць з ложка - падобна сярэднявечнай катаванні. Іх я выдатна разумею. Сам такім грашу. Аднак, не варта паддавацца на хітрыкі мімалётных асалодаў. Вельмі цяжка выправіць наступствы прагулу, або вымовы. Трэба перадужаць сябе і не ісці на кампрамісы з самім сабой. Лянота для мяне – горш агню. Я яе баюся і ненавіджу ўсімі фібрамі сваёй душы. Стараюся не ўпускаць яе да сябе ўнутр. Калі ж гэта здараецца, выселіць яе практычна немагчыма. Ад гэтага моцна пакутую.Нежаданне здзяйсняць якое-небудзь дзеянне стопар як псіхічнае, так і фізічнае развіццё. Пагадзіцеся, што лежачы ў сябе дома на канапе, ці сафе цяжка чаго-небудзь дасягнуць. Можна знайсці мільёны апраўданняў па нагоды таго, чаму не варта рабіць тое, ці іншае заданне цяпер. Але які ў гэтым сэнс? Бо ў выніку задача сама сабой не вырашыцца. Яна папросту адправіцца ў "доўгі" скрыню. Вось і ўсё.
Так як жа змагацца з лянотай? Дакладна адказу ў мяне няма, на жаль. Ёсць некаторыя здагадкі, якія далёкія ад праўды. Я лічу, што барацьба з лянотай індывідуальная і внутриличностная. Думаю, што скласці адзіны метад барацьбы з лянотай нельга. Магчыма, гэта памылковае меркаваньне.
Ва ўсякім выпадку, я не хачу быць лянівым чалавекам. Гэта ў меншай ступені дрэнна. Часам, жудасна ўсведамляць сябе такім. Спадзяюся, што ў хуткім будучыні я назаўжды вызвалюся ад гэтай гнілі ў маёй душы.
