Па меры сталення, мы ўсё больш пачынаем марыць і ўяўляць сваю будучыню. У кожнага з нас адпаведна свае мары і свае ўяўленні. Але хоць, варта адзначыць, што ў асноўным усе мы чакаем шчаслівага і бясхмарнага будучыні. Адразу ж адзначым, каб будучыня стала такім, неабходна шмат працаваць, адных жаданняў мала.
Я, вядома, як і ўсе падлеткі, часта ў сваіх фантазіях бачу сваё дарослае жыццё. У першую чаргу, я мару аб тым, што пасталеўшы, я буду цалкам самастойным і перада мною адкрыюцца ўсе жыццёвыя дзверы.
Мне вельмі цікава, што ж на самай справе прыгатавала для мяне дарослае жыццё. Але хоць я выдатна разумею, што многае ў маім лёсе вызначаюць менавіта мае дзеянні і ўчынкі. Да прыкладу, калі я буду добра вучыцца, то абавязкова паступлю ў вышэйшую навучальную ўстанову. А значыць, знайду сябе добрую працу. Бо без добрага адукацыі, нам не дамагчыся поспехаў у кар'еры.
Я мару, калі вырасту і трудоустроюсь, стварыць сваю моцную і тым, хто любіць сям'ю. Бо дарослае жыццё не можа быць шчаслівай без другой палоўкі і дзяцей.
Да таго ж я выдатна ўсведамляю тое, што ў дарослым жыцці будуць як ўзлёты, так і падзенні. Ужо ў падлеткавым узросце трэба навучыцца глядзець на свет разумнымі, і, напэўна, дарослымі вачыма. Гэта значыць, чым раней мы здымем «ружовыя акуляры», тым раней станем разумець асновы рэальнага жыцця. А без гэтага ніяк не абысціся.
Пакуль што дарослы свет мне здаецца цікавым і павабным, паглядзім, што будзе ў будучыні.
|
