Гісторыя Вялікай Айчыннай вайны ў жыцці маёй сям'і
У кожнага з нас хто-то удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне. Расія, Украіна, Беларусь, Малдова, ды лічы, уся Еўропа палітая крывёю савецкіх салдат. Стэлы і гранітныя абеліскі ахоўваюць спакой тых, хто загінуў.
Маім прадзядулю і прабабулю пашанцавала. Яны выжылі ў той час і вярнуліся дадому да родных цэлымі і практычна цэлымі, але што ім давялося перажыць... Мой прадзед нарадзіўся і вырас у Наўгародскай вобласці. За час ваенных дзеянняў пракрочыў ён ад свайго роднага дома да самага Берліна.
22 чэрвеня 1941 года ён быў дома са сваёй вялікай і дружнай сям'ёй, пачуў, як зайграла музыка, не паспеў здзівіцца гэтаму акалічнасці, голас з рэпрадуктара абвясьціў пра вераломны напад фашысцкай Германіі на СССР. Яго жонка Ульяна заплакала, бо яна ведала, што вайна – гэта невядомасць, так як Філіп (мой прадзед) да гэтага ўдзельнічаў у Фінскай кампаніі. На руках заставаліся дзеці адзін менш іншага...
Як тут лічыць, каму дасталося больш: мужчынам ці жанчынам ці што? Тым, хто быў на фронце або тым, хто заставаўся ў тыле, працуючы "на фронт"? Дасталося ўсім: і старым, і жанчынам, і дзецям, і, само сабой, мужчынам, у кожнага быў свой фронт... За час вайны і Філіп, і Ульяна страцілі шмат сяброў, аб якіх потым часта ўспаміналі. А звесткамі аб сабе і сваіх успамінах аб ваенным часе дзяліліся неахвотна.
Можа быць, не хацелі прызнавацца ў тым, што было страшна. Можа, не хацелі ўспамінаць нягоды тылу або ваенных будняў, або тое, якое было ў адзіночку падымаць дзяцей.
Па расказах маіх бацькоў прадзядуля заўсёды адзначаў тое, як мужна змагаліся салдаты, абараняючы сваю Радзіму. І калі ён пра гэта казаў, на яго вачах з'яўляліся слёзы. Слёзы чалавека, які асабіста ўдзельнічаў у бітвах і быў узнагароджаны ордэнамі і медалямі за праяўленую мужнасць і смеласць.
|
| Категорія: 8-ы клас | Додано: 09.05.2020
|
| Переглядів: 418
| Рейтинг: 0.0/0 |
|
