Лета – гэта лепшы час для адпачынку, вакол усё прыгожа, і можна паехаць адпачыць. А яшчэ гэта час канікул і адпачынкаў. Першы месяц адпачынку вельмі быў падобны на мінулыя вакацыі, калі няма чаго рабіць у горадзе. Аднак наступныя два летніх месяцы апынуліся для мяне экстрэмальнымі – я правёў іх у вёсцы ў цёткі ў Боровичах.
Менавіта так я змог вярнуць сілы, праведзенымі за горадам, у мяне звязаны самыя яркія падзеі і ўражанні майго лета. Ствараецца адчуванне, што прайшоў цэлы месяц, тады як на самой справе – усяго тыдзень.
Я хачу падзяліцца ўражаннямі ад самага запамінальнага моманту за апошнія летнія вакацыі. У ліпені мы з маёй сям'ёй арганізавалі выезд у Солнечногорск да маёй стрыечнай сястры, а потым крыху пабыўшы ў яе, паехалі ў Баравіцкі да цёткі і пляменніцы Дашы і Арыне. Гэта быў лепшы сезон у маім жыцці, я нядрэнна магу ладзіць з дзецьмі, так як Арыне ўсяго 11 месяцаў.
Дзеці мяне вельмі хутка палюбілі. Я з імі праводзіў вельмі шмат часу, гулялі, дурэлі. Аднойчы мы ўсе разам з цёткай і мамай Арыны пайшлі ў басейн, шчыра кажучы, я ў басейне не быў гадоў з 12. Гэтыя 2 гадзіны мы правялі вельмі весела. З кожным днём я адчуваў, што менавіта там маё месца. Мы былі сапраўднай сям'ёй, якая шануе адзін адным. Катаўся на ровары, купаўся, лавіў рыбу, нават бачыў зграю качак. Гэта цудоўныя канікулы атрымаліся. Але ў выніку ўсяму ёсць канец, як не дзіўна. Адным беспаспяховым адвячоркам хадзілі на каток, было вельмі весела, да пары, да часу.Вы і самі павінны разумець, што дзеці гэта вельмі цяжкая абавязак. Калі-небудзь і я завяду сваю сям'ю, але пакуль я не гатовы да такіх жыццёвым цяжкасцям. Ва ўсіх у жыцці бываюць незабыўныя ўзлёты і падзенні, я адчуў у гэты час года што-то неверагодна душэўны і сваё. Размова з стрыечным братам, апынуўся як раз дарэчы. Хоць яму і 33 гады, але я зразумеў сэнс сказанага ім. Мабыць, буду закругляцца, жадаю ўсім такіх сваякоў, ну ці верную жонку, якая будзе з вамі ўсё астатняе жыццё.
